Het woord mens is afgeleid van het woord manushya (mens), wat weer is afgeleid van het Sanskrietwoord manas, wat we kunnen vertalen als het denkvermogen. De hindoegeschriften beschrijven de mens als enige wezen dat kan denken.

Als enige van de 8,4 miljoen levensvormen op aarde is de mens in staat om te denken. Daarom wordt ook wel gezegd dat alleen de mens in staat is tot moksha, verlossing, te komen. In de vorige yuga’s dachten de wijze rishi’s na over mystieke onderwerpen, zoals de oorsprong van het bestaan, onze ware identiteit en complexe leringen van het Goddelijke. De leringen die zij ons middels de geschriften hebben meegegeven, geven zin aan ons leven. De rishi’s hebben laten zien dat er meer tussen hemel en aarde zit. Sterker nog, er zit nog een hele wereld daarbuiten! Maar ook daarbinnen, dichterbij dan je zou denken. De rishi’s hebben ontdekt dat het diepste geheim van het bestaan in onszelf te vinden is. De geschriften beschrijven dat alles wat zich buiten ons bevindt, zich ook binnen ons bevindt. De wereld is een weerspiegeling van onszelf en vice versa. Dat gegeven alleen al geeft veel stof tot nadenken. Dat deden de rishi’s dan ook voortdurend, net als hun leerlingen. Met name in de Upanishads zien we dan ook vele discussies tussen guru’s en leerlingen. Ondanks dat de leerlingen wisten dat hun guru’s zeer geleerd waren, durfden zij hun kennis te betwijfelen en kritische vragen te stellen.

Vandaag de dag is dat allemaal anders. We denken niet meer na, laat staan over zulke complexe dingen. Het begint al bij onze opvoeding. Doen wat papa en mama zeggen. Hun huis, hun regels. Alsof de familiefabriek niet genoeg was, komen daar na een paar jaar de diplomafabrieken bij. Op school krijgen we allerlei voorgekauwde stof voorgeschoteld, waarbij wordt verwacht dat we deze kunnen kopiëren en reproduceren. We worden niet getriggerd na te denken, maar puur om een soort tijdelijke hardeschijf te zijn. Twee weken na de toets weten we al niet meer waarover het ging. Dat maakt ook niet uit, want al hebben we er niets van geleerd; ons cijfer is in de pocket en dat is waar het om gaat: goede cijfers halen. Wie aan de normen van de standaardtoetsen voldoet, haalt zijn diploma wel. Maar is dat leren? Alle informatie is toch wel toegankelijk. We hebben immers talloze boeken en bovendien hebben we Google en het internet. Wat hebben we dan nog opgeschoten als we de school verlaten? Wat is dat papiertje met nietszeggende cijfers nog waard? We krijgen niet eens de vrijheid om onszelf te ontplooien, creatief te zijn en out of the box te denken. Vaardigheden, wat zijn dat? We hoeven niet na te denken. Gewoon informatie opnemen en reproduceren.

Niet alleen op school zien we dit, maar ook in de praktijk. Voor mijn werk als communicatiedeskundige ben ik erg actief op Facebook en natuurlijk lees ik dan tussendoor ook mijn eigen nieuwsoverzicht door. Het valt me op dat er tig berichten worden geliked en gedeeld. Zeker een kwart ervan bestaat uit hoaxes. Voor de mensen die niet weten wat een hoax is: een hoax is een broodjeaapverhaal. Zo gaat er al zeker twee jaar een foto van een vrouw en een kindje rond, waarbij wordt vermeld dat deze vermist zijn. Veel mensen delen de foto nog steeds, terwijl zij niet weten of deze mensen wel echt vermist zijn en, als het zo is, wie het überhaupt zijn, sinds wanneer ze vermist zijn, bij wie je het moet melden als je die mensen ziet, in welke omgeving ze voor het laatst zijn gezien en of ze nog steeds vermist zijn. Er staat totaal geen concrete informatie bij over de ‘vermissing’. Als je een klein beetje nadenkt, weet je al dat dit fake en anders wel zinloos is. Net als de heisa over de privacyregels in de gebruikersvoorwaarden van Facebook (die al jaren bestaan) en het delen van het bericht dat je privacy zogenaamd zou beschermen. Net of één post van jou het ‘contract’ – dat je door het gebruik van Facebook hebt gesloten – kan wijzigen. Het bericht zelf is bovendien ook nog een lachtertje. Lees ook eens deze onderbouwde tekst (link bestaat niet meer).

Mensen zijn gewoon kuddedieren. We horen of lezen iets en geloven het meteen. De unieke eigenschap om na te denken, lijkt niet te worden gewaardeerd. Het verstand wordt meermaals op slot gedaan en we volgen simpelweg de menigte, net alsof God ons voor niets een verstand heeft gegeven. Laten we het eens gebruiken en niet blind volgen wat anderen zeggen en beweren.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *