6 maanden in India: leven als een nomaad

Op 4 februari vertrok ik naar India, om hier te leven als een minimalistische nomaad. Ik wilde ervaren hoe het is om in India te wonen. Ook wilde ik het leven in het algemeen verkennen en aan mijn persoonlijke ontwikkeling werken, omdat ik het grootste deel van mijn leven workaholic ben geweest.

Verder wilde ik ontdekken waar ik thuis hoor, omdat ik – ook al ben ik een 5e generatie Indiër geboren en opgegroeid in Nederland – me altijd sterk verbonden heb gevoeld met India en heel weinig met Nederland of andere landen in de wereld. Mijn vorige backpackreizen in India zorgden er alleen maar voor dat ik me meer thuis voelde in India.

In de laatste paar maanden is niets gegaan zoals ik had gepland (door de COVID-19-situatie), maar ik heb erg veel geleerd over het dagelijkse leven in India, in ieder geval in Mumbai en Pune, waar ik dit keer voornamelijk heb verbleven. Het omgaan met lokale inwoners, binnenlandse reizigers en andere nomaden heeft mij veel geleerd, bijvoorbeeld over hoe dingen in India werken, wat ‘jugaads’ (flexibele oplossingen om problemen op te lossen met beperkte middelen), dagelijks koken en het managen van een Indiaas huishouden.

Helaas heb ik veel dingen op de harde manier moeten leren, aangezien sommige mensen het blijkbaar nodig vonden om mij lastig te vallen, te stalken, bestelen of op te lichten tijdens mijn verblijf. Zelfs sommige mannelijke leden van de Indiase backpackersgroep waar ik medebeheerder van ben, hebben mij lastig gevallen (geen zorgen; ze zitten nu niet meer in de groep), een van de redenen dat ik minder actief werd in de groep en überhaupt met bloggen. Een gozer kwam zelfs bij de PG (Paying Guest, een veelvoorkomend type accommodatie) waar ik verbleef (geen idee hoe hij wist dat ik daar verbleef), terwijl ik duidelijk had gezegd dat ik hem niet wil ontmoeten.

Men zegt vaak dat uitdagingen je sterker maken, dus laten we hopen op het beste. Ik ben in ieder geval hersteld van de ondervoeding en de meeste oplichters en mensen met dubbele gezichten zijn nu uit mijn zicht. Ik haal mijn boodschappen, bereid mijn eten, maak mijn kamer schoon en werk als een freelance communicatieadviseur, ondernemerscoach en ghostwriter. Voor Indiase klanten werken is uitdagend (een heel andere mindset en werkcultuur + de meeste mensen die ik ontmoet, zijn erg gierig, willen snel grote resultaten zien, gratis en zonder inspanningen vanuit hun kant), maar ik leer ongetwijfeld veel van deze ervaringen.

Hoewel ik nog steeds emotioneel aan het herstellen ben van de ervaringen met mensen die slechte bedoelingen hadden (het had erg slecht en vies kunnen aflopen), voel ik me gezegend om in India te zijn en hier te verblijven. Het voelt gewoon als thuis, zoveel meer dan welke woning ik ook in Nederland heb gehad. Ook voelt het alsof al deze uitdagingen me uiteindelijk alleen maar sterker zullen maken. Het voelt alsof ik nu gewoon in het juiste land ben, en in de juiste leefstijl😊 Het is fijn om als nomaad te leven, omdat je verschillende soorten mensen ontmoet en het leven in het land vanuit verschillende oogpunten kunt bekijken.

Veel mensen kunnen niet geloven dat ik van buiten India kom en ik ben blij dat de meeste mensen me als een gewone Indiër behandelen en niet als een NRI (non-resident Indian) of buitenlander. Het maakt dingen minder “awkward”, ik krijg minder ongewenste aandacht en ik ben in staat het dagelijkse leven in India op een betere manier te verkennen. Hier in mijn eentje leven als een nomaad en jonge vrouw roept zeker wat vraagtekens op. Veel Indiërs vinden dat het beter is als ik terugga naar Nederland of in India trouw en ergens in India ga wonen met mijn man (“zamana kharaab hai” – het is een slechte wereld). Ze bieden zelfs aan om een geschikte levenspartner voor mij te zoeken hahaha.

Over een paar weken is het tijd om Pune te verlaten en naar een andere bestemming te gaan. Ik ben hier sinds 23 februari en nu heb ik het gevoel dat het hoog tijd is om verder te gaan en het leven in een andere plaats te verkennen. Ik moet zeggen dat ik verlang naar een ayurvedische behandeling, wat frisse lucht en fysieke oefening. Nou kijken of ik een nieuwe plaats kan vinden in deze gekke COVID-19-tijden.