Ik ben nu 7 maanden in India. Jeetje, wat is het een krankzinnige reis geweest! Ik kwam voornamelijk naar India om meer te leren over het leven, mezelf te verkennen en te groeien als persoon. Nou, ik denk dat dat wel is gelukt!

Het begon allemaal in Mumbai, waar ik een week lang aan het herstellen was van mijn jetlag en plaatsen in de buurt aan het verkennen was. Ik ontmoette een geweldige vriend van BBTI en ging met hem naar de Elephanta Caves. Hoewel ik eerder in India had gereisd, voelde ik me erg onzeker, omdat ik niet zo sociaal ben (voormalige workaholic met bijna geen leven, vrienden etc.) en het was de eerste keer dat ik in een grote Indiase stad verbleef en reisde.

Van Mumbai ben ik naar Igatpuri gegaan voor een 10-daagse vipassana, waar ik meer en meer realiseerde hoe rusteloos en kwetsbaar mijn geest was. Er was zoveel om uit te vogelen in het leven en ik had veel moeite om mentale rust te vinden. Er waren zoveel impulsen, dat ik bijna helemaal niet in staat was om te mediteren! Zoveel gedachten, emoties, vragen en onzekerheden….. Misschien kwam dat ook wel doordat ik de dag ervoor een sessie met een zeer accurate nadi astroloog had gehad en dat maakte veel los.

Na de vipassana voelde ik een heel sterke drang om naar Pune te gaan. Ik wilde mijn geest sterker maken en in Pune is er een schietschool waar je niet alleen leert hoe je met pistolen en geweren schiet, maar ook dagelijks fysieke training krijgt, met een sportcoach en yoga-instructeur. Ik wilde daar naartoe en deelnemen aan de basiscursus van een maand lang. Helaas begonnen kort na het starten met de cursus al heel snel alle regels en lock-downs met betrekking tot COVID-19 en daardoor werd de cursus stilgelegd.

Op dat moment verbleef ik in een PG (paying guest, soort gedeelde budgetaccommodatie in India) die mij werd aanbevolen door iemand van BBTI (BBTI is een erg behulpzame groep, zoals je weet😊). In het begin was het allemaal goed en prettig, maar snel begon de PG-eigenaar kosten te besparen op zelfs essentiële zaken als voedsel en internet. Ik raakte ondervoed, was niet in staat goed te werken (geen WiFi) en alsof dat niet genoeg was, begon hij ook nog zijn eigen restaurant beneden en haalde hij mensen binnen die COVID-19 symptomen hadden, alles tegen de regelgeving in en alleen maar om meer geld te verdienen.

Hoewel ik daar in een best wel slechte toestand verbleef, heb ik veel geleerd van deze ervaring. Het voelde als een grote overlevingsreis in een gebouw met geen mogelijkheid om naar een andere accommodatie te gaan (anderen waren niet bereid om nieuwe mensen te accepteren of hadden geen goede voedsel- of kookvoorzieningen.. ook vervoer was een grote issue). Zelfs bezorgopties waren bijna nul op die locatie. Ik voelde me alsof ik daar vast zat, zonder fatsoenlijke opties om daar weg te gaan. Dus het was een goede tijd om mijn eigen innerlijke kracht, mentaal vermogen en creativiteit te verkennen.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *