Zondag 10 maart was het Maha Shivratri, onder andere de dag dat Shiva Bhagvaan zich manifesteerde in een Shivalinga. De grootse vieringen en nachtwakes in mandirs en bij toegewijden thuis zijn getuige van deze bijzondere dag voor devoten van Bhole Baba (de naïeve Heer). Zelf heb ik deelgenomen aan de viering in de Haagse Shri Rammandir.

Om 7.00 uur moesten we in de tuin van de mandir aanwezig zijn voor de havan waarbij we 1108 aahuti’s hebben geofferd met het reciteren van de Maha Mrityunjaya mantra. Ondanks het vroege tijdstip, de vochtige kou – de temperatuur lag rond het vriespunt – en het feit dat de havan buiten plaatsvond, hadden enkele tientallen mensen zich verzameld om hun devotie aan Shiva Bhagvaan te offeren middels deze grote yagya. Zelfs Hindoes uit Almere waren aanwezig om deel te nemen aan deze prachtige offerdienst. Ouderen, volwassenen, kinderen… Allen zaten klaar om het grote ritueel van negen uur lang te verrichten in weersomstandigheden die het alleen maar zwaarder maakten. “Ghor tapasya”, zoals sommigen het noemden. Ofwel: strenge ascese.

Van tevoren wikkelden de toegewijden zich maar in dikke fleecedekens en bedekten zij zich zoveel mogelijk om de kou niet in zich te laten snijden. Veel mensen droegen vier lagen kleding en hadden het nog steeds koud. Zelf had ik maar thermokleding aangetrokken en twee paar wollen sokken. Een havan verricht je immers niet met je schoenen aan, hoe koud het ook is, vind ik persoonlijk. Het was ontzettend koud, maar de meeste mensen hadden zoiets van: “Straks hebben we een open haard voor ons, dus het zal wel meevallen.” Al snel begon de dienst en allereerst begonnen we ons middels diverse gebeden te concentreren op het Goddelijke en natuurlijk in het bijzonder Shiva Bhagvaan.

Nadat de gebeden waren verricht, was het dan tijd om het vuur aan te steken in de havan kund en de grootse havan te beginnen. We hebben 700 keer de Maha Mrityunjaya mantra gereciteerd en offers gebracht in het vuur. Ondertussen viel de koude wind ons lastig met af en toe flinke stoten. Paraplu’s waaiden weg en ook het zeil van de tent bewoog op en neer. Toch lieten de meeste mensen zich niet afleiden van de havan. Ja, de pijn in de benen en de honger waren op een gegeven moment voor velen wel een probleem. Ook was de kou na een paar uurtjes voor sommigen ondraaglijk geworden. Tijdens de havan hoorde ik een paar mensen kreunen, mompelen en fluisteren. Als ik afgeleid werd en om me heen keek, zag ik veel mensen zich ongemakkelijk bewegen om de benen te strekken en er stonden zelfs mensen op om te stoppen met de havan en naar binnen te gaan.

Na dit eerste deel was er dan een pauze. 700 aahuti’s klinkt erg veel, maar deze gingen voor mijn gevoel zó snel! Ik merkte ook dat het voor mij moeilijk was om die pauze te nemen. In het begin kon ik nauwelijks opstaan. Het leek alsof mijn geest en lichaam zo in de ‘zen-modus’ waren, dat ik even moest bijkomen en daarna pas kon opstaan. Veel mensen hebben van de pauze gebruik gemaakt om een hoognodig bezoek te brengen aan het toilet, wat fruit te eten en de abhishek te verrichten. Natuurlijk moesten ook de benen flink gestrekt worden. Zeker de helft van de mensen was in de pauze ook afgehaakt. Toch weerhield dat de overige mensen niet om door te gaan en de havan te voltooien. Ook ik ging door.

Al snel voelde ik mijn vingers niet meer en had ik zelfs moeite om havan samaagri vast te pakken, laat staan ook nog eens de ghee en het hout in de gaten te houden én me tegelijkertijd te concentreren op de mantra en de recitatie ervan. Ik sloot even mijn ogen en toen ik ze weer opende, kwam er een enorme rook uit de havan kund. Het vuur waarbij ik zat, was al snel gedoofd, aangezien ik daar uiteinde-lijk in mijn eentje zat en niet echt kon multitasken. Meteen sloot ik me aan bij een andere havan kund, waar ik de havan redelijk geconcentreerd kon voltooien. De kou viel me nu wel erg lastig. Er zaten nu natuurlijk veel minder mensen om me heen en de wind was ijskoud. Toch heb ik, net als zo’n 20 of 30 anderen, de havan volledig afgemaakt.

Het was ijskoud, mijn benen en liezen deden erg zeer en tussendoor raakte ik meerdere malen uit mijn concentratie, maar al met al was het een geweldige ervaring om deel te nemen aan deze havan. De voldoening, de devotie en de innerlijke rust die ik na de havan ervoer, waren intens mooi en onbeschrijflijk. Ondanks de weersomstandigheden zou ik het zeker opnieuw doen. Zeker in combinatie met de prachtige dienst die in de avond plaatsvond, was deze Maha Shivratri voor mij een heel bijzondere beleving. De muziekband Lucky & Friends bracht de mensen in vervoering met zijn prachtige bhajanmuziek en de pravacan van pandit Attry Ramdhani was een grote verrijking voor iedere toegewijde Hindoe.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *