De schepping dienen én dat wat erachter zit

Veel hindoes verrichten regelmatig rituelen, soms voor zichzelf, soms voor anderen, soms puur om hun devotie te offeren aan het Goddelijke. Maar er zijn ook hindoes die rituelen helemaal niet nodig vinden, omdat zij vinden dat ze ook op een andere manier het Goddelijke kunnen dienen. Waarom verrichten we eigenlijk rituelen?

God is allesdoordringend, overal aanwezig en heeft miljoenen gedaantes. Wanneer wij onze toewijding aan het Goddelijke willen offeren, kan dat dus op diverse manieren. We kunnen de schepping dienen en daarmee dienen we het Goddelijke en we kunnen God dienen, waarmee we de schepping dienen. Dit lijken twee wegen die met elkaar zijn verweven, maar eigenlijk zijn het twee niveaus waarop we bezig zijn. Op het aardse niveau zijn wij bezig met het dienen van onze medewezens. We verzorgen en steunen mensen die moeilijk voor zichzelf kunnen zorgen, zoals ouderen en gehandicapten. We leven vegetarisch om duizenden dierenlevens te besparen. We voeren de eenden wanneer zij worden lastiggevallen door de harde natuur.

Maar wanneer we bezig zijn met vereren van het Goddelijke, bijvoorbeeld door het verrichten van puja, havana of mantra jaap, dan zijn wij op een andere manier bezig. We staan meer direct in verbinding met het Goddelijke en daarmee zijn wij op een ander niveau bezig de schepping te dienen, namelijk op één geconcentreerd punt. We kunnen brood voeren aan tientallen vogels en ouderen een leuke dag bezorgen in een verzorgingstehuis, maar daarmee dienen wij slechts een minuscuul deel van de schepping. Er zijn zoveel goede doelen op aarde, dat we niet in staat zijn om ze allemaal te steunen. Daarom maken we een keuze voor onszelf, om toch op een bepaalde manier bezig te zijn de schepping te dienen voor zover wij daartoe in staat zijn.

Het concentreren op één of enkele punten betekent niet dat we de rest van de schepping vergeten. Natuurlijk weten we dat er veel ellende is op de wereld en er miljoenen mensen en andere wezens zijn die hulp hard nodig hebben. Maar we kunnen er niet voor iedereen zijn. Er is één Persoon die dat wel kan, noem het God of “dat ene iets dat dit alles creëert en in stand houdt”. Daarom projecteren we onze toewijding op één concrete plaats waar voor ons al het Goddelijke is gevestigd en daar pleiten wij het Goddelijke om voor al deze wezens te zorgen, deze schepping te onderhouden en ieders leed te verlichten. Middels allerlei gebeden bidden wij tot die ene Almachtige voor het welzijn van de schepping en wij brengen offers als blijk van onze dank en waardering voor wat Diegene allemaal doet.

Wanneer wij acht uurtjes hebben gewerkt, zijn wij moe. We komen thuis en ploffen op de bank, maken wat eten klaar en nuttigen dit. We ontspannen onszelf even, brengen wat tijd door met ons gezin en gaan daarna slapen. De volgende dag zijn we uitgerust en gaan we weer aan het werk. Maar staan we er weleens bij stil dat er één energie is – of we die nu God, Bhagvaan, Allah, Jezus, Mohammed of Jahwe noemen, of we het nu de natuur noemen, het universum, energie of “iets dat het universum in stand houdt”… – die 24 uur per dag en 7 dagen per week ervoor zorgt dat wij de kans hebben om die rust te pakken, om voedsel te nuttigen, goede kleding te dragen en ons te kunnen voorzien in al onze levensbehoeften?

Of je nu in God gelooft of niet; je zult vast wel geloven dat er “iets” is dat dit hele universum onderhoudt, één mysterieuze energie die in staat is deze gehele schepping te dragen en te voeden, van alles te voorzien wat ons hartje begeert. Velen van ons zijn niet eens in staat onze eigen familie te onderhouden, maar die ene Energie onderhoudt miljoenen mensen en andere wezens. Ik denk dat we daar best eens bij stil mogen staan. Ook ben ik van mening dat rituelen een prachtige manier zijn om onze dank en waardering te uiten aan dat ene dat ons dit leven heeft geschonken en de middelen heeft gegeven om zelfvoorzienend te zijn op deze aarde. Het is hét ideale middel om zowel deze schepping te dienen als dat wat deze schepping heeft gecreëerd en onderhoudt.