Durga Maa, mijn wonderengel

Emotioneel heb ik veel meegemaakt in mijn leven. Ik ben over het algemeen altijd een erg gevoelig type geweest, iemand wiens geest berust was met emoties. Op de basisschool werd ik gepest, ik had amper vriendinnen (geen echte), thuis kreeg ik weleens straf of klappen, familieleden ruzieden, de familie viel uit elkaar. Ik heb me altijd erg aangetrokken van al deze nare dingen. Ik was hierdoor naar binnen gekeerd, praatte nooit over mijn ware gevoelens en was intensief met school bezig om er niet mee geconfronteerd te worden.

Dit bleef doorgaan tot ik op een dag verhuisde naar een stad ver van mijn omgeving, familie en al die ellende. Daar ging een nieuwe wereld voor me open. Ik kreeg echte vriendinnen, die me leerden leven en lachen, die me leerden opkomen voor mezelf en me op mijn eigen benen lieten staan. Ze hielpen me mijn ware ik te ontmaskeren.

Natuurlijk viel ik weleens, en er zijn momenten geweest dat ik het leven totaal niet meer zag zitten en even geen uitweg meer zag. Er zijn zelfs tijden geweest dat ik onbewust het verkeerde pad begon te bewandelen. Maar op de één of andere manier werd ik elke keer weer gered. Er was een wonder dat me steeds weer meteen op het goede pad bracht, en dat wonder heeft me gemaakt tot de persoon die ik vandaag de dag ben.

Een emotioneel type ben ik altijd gebleven. Ik leef onregelmatig en ben hierdoor uit balans. Het ene moment gaat het heel goed met me en het andere moment zit ik in een diep dal. Maar er is altijd iets gebleven dat me steeds weer uit dat dal haalde. Na mijn verhuizing kwam er zoiets in mijn leven dat als een beschermengel voor me was. Het gaf me hoop en moed op momenten dat ik dat nodig had, en beschermde me, zodat ik het goede pad bleef bewandelen. Dit wonder triggerde me om me te verdiepen in de Dharma. Het stuurde mensen op mijn pad om me te blijven motiveren.

Ondanks dat ik me ver van mijn cultuur en geloof bevond, ben ik me gaan verdiepen in mijn roots en vooral in de Hindoe Dharma. Ik leerde steeds meer over de filosofie en de rituelen van onze prachtige Dharma. Zo kreeg ik mijn antwoorden en leerde ik de wereld steeds verstandelijker te benaderen.

Die engel was voor mijn gevoel niemand anders dan Durga. Sinds kleinsaf voel ik me altijd erg aangetrokken tot Haar. Zij was mijn wondermoeder en nam me in Haar schoot wanneer ik me verloren voelde. Als ik me alleen voelde of niet lekker in mijn vel zat, stuurde Ze iemand voor me als gezelschap, Ze kalmeerde me en bracht me weer op het juiste pad. Sinds Ze me sterk genoeg heeft gemaakt om de wereld aan te kunnen (ook al blijft mijn geest zo erg berust met emoties), heeft Ze een weg voor me geopend. Een weg waarop ik me verder verdiep in de prachtige filosofie en de rituelen van de Hindoe Dharma, waar ik mijn medemens dien en daarmee ook Paramaatmaa.

Ook al doe ik amper pooja, Durga Maa blijft altijd bij me. Ze blijft me gidsen en stimuleren om verder te gaan. Ondanks dat mijn omgeving me nauwelijks tot niet steunt op mijn spirituele pad, blijf ik doorgaan.

Er zijn weleens momenten dat het minder goed lukt, maar dan geeft Durga Maa me weer een harde duw in mijn rug, zodat ik weer als een speer verder kan. Ze geeft me kracht, hoop en moed, en opent steeds meer luikjes voor me, zodat ik me kan ontplooien in zowel de Hindoestaanse gemeenschap als op het pad van Dharma.