Via Your Story wil ik graag mijn verhaal met jullie delen. Ik zeg jullie alvast al dat ik niet perfect ben. Ik denk dat ik zelfs een slecht persoon ben. We leven in kaliyug en bijna alles wat ik zie en doe is een illusie.
Ik heb het idee dat ik leef om anderen te helpen. Pijn van anderen wil ik graag wegnemen, want ik kan het niet verdragen. Als mensen liegen, onrechtvaardig zijn of anderen onterecht pijn doen, word ik agressief. Ik kan er helemaal niet tegen als mensen zo doen. Niemand heeft dat recht en ze moeten dus gewoon ophouden!
Als iemand Bhagvaan uitscheldt, dan ben ik al helemaal overal toe in staat. Ik weet niet wat ik heb, maar zodra ik onrecht zie, word ik agressief en ga ik tekeer. Ik ben erg gevoelig en geloof altijd iedereen. Als ik dan achter de waarheid kom, dan flip ik. Mensen maken hier misbruik van, omdat dit mijn zwakte is.
Dit heeft het zo erg gemaakt dat ik niet meer geloof in liefde en relaties. Alleen de liefde met God is waar, wanneer het uit het hart komt. Die liefde ervaar ik en daar ben ik trots op. Voor de rest hoef ik geen enkele andere liefde.
Het leven is moeilijk, omdat alles illusie is. Ouders, familieleden, kennissen, vrienden, iedereen doet z’n best, maar ik besef het me niet. Voor mij is alles illusie. Ik wil alleen maar met Bhagvaan bezig zijn, lekker puja doen en mediteren. Ook praten over Bhagvaan vind ik heel erg leuk. Dat zie ik als mijn plicht. En misschien is dat wel de reden dat ik me aan niemand wil binden.
Mijn gedachten zijn heel anders. Mensen begrijpen me niet of willen me niet begrijpen. Meestal denken ze meteen verkeerde dingen, ze roddelen en kijken nooit naar henzelf. Daar heb ik heel veel moeite mee.
Eigenlijk wil ik niets hebben, geen luxe. Geef mij maar een boom in een dorpje in India. Ik heb niets nodig. Ik hoef geen geld, huis of kleren. Ik vind andere dingen belangrijker. Vrede, liefde, geloof… dat zijn voor mij de dingen die tellen; niet dat gehaaste leven hier in mijn omgeving!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!