Het hindoeïsme, een vrije levenswijze

Soms vragen mensen mij wat hindoe zijn nu precies inhoudt. Elke keer kom ik er weer achter dat het niet eenvoudig is om uit te leggen wat hindoe zijn nou eigenlijk is. Als ik vertel wat hindoe zijn voor mij inhoudt, vinden sommigen het vreemd dat ik van alles moet, maar moeten is een verkeerd woord.

De Hindoe Dharma, voor de één meer een geloof dan levenswijze en voor de ander juist een levenswijze. Hoe je het ook went of keert, een ieder beleeft de Hindoe Dharma op zijn of haar eigen manier. En dat is meteen het mooie van de Hindoe Dharma, je kunt en mag zelf bepalen hoe jij ‘het’ beleefd. Je hoeft niet elke week naar de Mandir te gaan, je mag elke week naar de Mandir gaan. Je hoeft niet elke dag puja te doen, je mag elke dag puja doen.

Zelf ben ik om de week in de Mandir te vinden en doe ik elke dag puja. Het gaat niet om hoe vaak je naar de Mandir ga of hoe lang je puja doet, het gaat erom met welke intentie je het doet. Zelf ben ik strikt vegetariër en nuttig ik geen bedwelmende middelen. Dit doe ik omdat ik denk dat ik zo beter bij het Goddelijke kan komen. Maar dat doe ik niet omdat het volgens de geschriften moet. Ik lees regelmatig uit de Gita, Ramayana en de Veda’s, gewoon omdat ik er dingen uit leer. Niet omdat het moet.

Eigenlijk kan je de Hindoe Dharma vergelijken met een paradijs voor een ieder; niks moet, alles mag. Maar zo simpel is het naar mening nou ook weer niet. Natuurlijk zijn er wel een paar regels waar je je aan het moet houden, nou ja..moet houden….waar je je aan mag houden (of iniedergeval je naar toe gedraagt). Geen geweld gebruiken, niet stelen en altijd iedereen lief hebben. Daar draait de Hindoe Dharma om, en of je nou iedereen lief hebt en nooit naar de Mandir gaat of dat je niemand lief hebt en elke week naar de Mandir gaat. Dat is een groot verschil. God oftewel Bhagwaan is in een ieder aanwezig dus je kunt Bhagwaan niet beter dienen dan door iedereen lief te hebben, want zo heb je Bhagwaan altijd lief.

Zelf ben ik zonder geloof opgevoed, wel zat ik op een christelijke school. Altijd was ik opzoek naar de waarheid, naar God. Totdat ik hoorde van het hindoeïsme…toen dacht ik: ja, dat is het geloof voor mij. En nu vijf jaar later, heb ik al veel van de waarheid gevonden en veel van mijn vragen zijn beantwoord. En niet omdat ik vijf jaar lang alles moest..maar omdat ik vijf jaar lang alles mocht. En niet alleen de afgelopen vijf jaar maar ook de aankomende vijf jaar en die vijf jaar daarna, mag ik alles en moet ik niks.