Inspiratieloos!

Als ik inspiratie heb, heb ik geen tijd om te bloggen. Heb ik eindelijk tijd, dan ben ik inspiratieloos! Ik heb het al een tijdje, maar echt last had ik er nooit van. Maar nu begin ik me er wel aan te ergeren.

Vroeger kon ik wel even één of ander flutverhaaltje uit mijn duim zuigen. Woorden vloeiden vanzelf wel uit mijn pen. Maar de laatste weken is dat anders. Mijn hoofd zegt niets meer, die is al een tijdje offline. Als er iets spreekt, is het mijn hart. Maar die wil de laatste dagen ook niet meer zoveel praten.

Wat is dat toch? Het maakt me een beetje bang. Geen gespreksstof, alleen maar moe zijn en op bed willen blijven liggen. “Heb je liefdesverdriet?” vraagt de dokter me. Weet ik veel, ik kan me niet herinneren dat ik verliefd ben geweest.

Wat is het dan? Ik voel me zo leeg, zo duf, zo verzonken. Sinds ik van Suriname terug ben, blokkeert alles. Geen ideeën, geen onderwerpen, geen inspiratie. Iets actueels is er ook niet.

Of misschien wel? Ik open mijn mailbox en zie drie mails van Sewa Week. Natuurlijk, Sewa Week! Die was ik even vergeten. Ik had me aangemeld, maar heb al een week koorts. *Zucht*. Heb je eindelijk iets te doen, dan ben je ziek.

Maar je weet wat ze zeggen: “Always look at the bright side!” Positief blijven denken. Ik pak mijn kladblok en zie dat er nog veel te doen is. Twintig artikelen schrijven, vier songteksten vertalen en tien mails beantwoorden. Wat is het toch leuk om inspiratieloos te zijn!