Na een lange, intensieve studieperiode heb ik mijn opleidingen in yoga en ayurveda succesvol afgerond. Ik mag mij nu officieel yogatherapeut en ayurvedisch lifestyle consultant noemen. Dat betekent dat ik mensen met verschillende ziektes en aandoeningen kan ondersteunen met voedings- en leefstijladvies op maat en eventuele yogische, ayurvedische en natuurgeneeskundige (zelf)behandelingen, kruiden en medicijnen kan geven, onderwijzen of voorschrijven. Voorlopig ben ik nog aan het laten bezinken wat ik allemaal heb geleerd en praktiseer ik nog even onder begeleiding van mijn docenten. Later zal ik hier wellicht meer mee gaan doen.

Ik heb de pandemietijd en de tijd daarna flink gebruikt om mezelf om te scholen en me zoveel mogelijk te verdiepen in praktische vedische wetenschappen, waaronder yoga en ayurveda. Daarbij heb ik ook ziekenhuizen mogen bezoeken, tientallen patiënten mogen onderzoeken en ook rondleidingen gekregen in traditionele en moderne fabrieken waar ayurvedische medicijnen worden gemaakt. Tijdens de pandemie was het op veel plekken zó rustig, dat ik zelfs 1-op-1-lessen en -training kreeg. Tussendoor nam ik pauzes voor mijn sadhana (spirituele beoefening) in de Himalaya’s of hield ik een korte vakantie. Ik heb motorreisjes gemaakt, in de zee gezwommen, gebungeejumpt, bergen beklommen en nog veel meer. Wat een gave tijd heb ik gehad! Met ontzettend veel avonturen (en soms hier en daar een ongelukje🙈).

Maar deze kansen zijn me niet in mijn schoot geworpen. Ik heb er jarenlang keihard voor gewerkt en er heel veel voor opgegeven.

Ik heb mijn goed betalende vaste baan opgezegd, bijna al mijn spullen verkocht en weggegeven, mijn goedkope huurwoning opgegeven, ben heel minimalistisch gaan leven om het geld uiteindelijk te kunnen ophoesten en heb lange tijd ver van mijn familie gewoond. Dat is op veel tijden erg zwaar geweest. In India wonen is niet altijd makkelijk. Het is zo’n enorm land, ver van je familie & vrienden, je reist van hot naar her voor je verschillende opleidingen, stages en sadhana, en ondertussen kun je niet echt iets opbouwen. Uiteindelijk zijn al jouw vriendschappen en sociale contacten verspreid over heel India (en natuurlijk ook Nederland), en wordt het moeilijk om elkaar te zien en alles te onderhouden.

Je mist grote mijlpalen in jouw familie- en vriendenkring. Ook kun je er bijvoorbeeld niet zijn als het wat minder gaat met je vriendinnen en ze even een dikke knuffel komen geven. Social media en videogesprekken helpen zeker om contact te onderhouden, maar die fysieke en emotionele verbinding is toch echt wel van een ander niveau. Dat is soms best moeilijk. Ik vind zelf ook dat de meeste mensen in India veel meer rationeel zijn ingesteld en nauwelijks emotioneel. Dingen als inlevingsvermogen, medeleven of een gevoelsconnectie waren meestal ver te zoeken. Veel dingen die voor ons heel normaal zijn, begrijpen zij niet, en de meeste Indiërs kunnen bijvoorbeeld niet zo warm omhelzen als ik in Europa gewend ben.

Dat is geen kritiek naar hen; het zijn gewoon twee verschillende werelden en ik ben zelf natuurlijk ook tussen drie culturen opgegroeid. Dat maakt het waarschijnlijk nog ingewikkelder voor hen om mij te begrijpen. Ook verandert in India praktisch elke 60 km de cultuur, mentaliteit, taal, het eten, het systeem, de regelgeving etc. Het is een complex land, maar tegelijkertijd ook heel mooi, veelzijdig en zoveel ‘rijker’ dan ons kikkerlandje. De valuta mag dan wel laag zijn, maar India heeft zoveel meer te bieden als het gaat om cultuur, geschiedenis en het down-to-earth, menselijk en dichterbij de natuur leven. Meer collectief, van vreemden hulp kunnen verwachten en sociale connecties leggen. Met iedereen een praatje kunnen maken, en die toewijding, tevredenheid & acceptatie waarmee vele mensen daar leven…. Ongelofelijk! Voor mij is India echt het ideale speelveld voor persoonlijke ontwikkeling en groei, als je het maar toelaat en echt in hun wereld durft te duiken. Ze beseffen zelf niet hoe ‘rijk’ ze zijn. India wordt niet voor niets ook wel Sone ki Chidiya (“Gouden Vogel”) genoemd.

Tussen de locals wonen, studeren, reizen etc. is echt wel een andere ervaring dan een paar weken in India als toerist reizen. De afgelopen jaren verbleef ik steeds een paar weken of een paar maanden op dezelfde plek, waarbij ik echt opging in de gemeenschap en heb kunnen ervaren hoe het is om in India te wonen als inwoner, echt als “één van hen”. Vaak in hostels en PGs (samen met andere Indiërs, meestal zelfs op dezelfde kamer), maar ook zeker zelfstandig. De dagelijkse gesprekken met de groenteman, pani puri vrouw, politieagenten, printermeneer en alle andere mensen (en dieren😊) die ik in India heb ontmoet, zullen me nog lange tijd bij blijven. Ik heb zo ontzettend veel van ze geleerd!
Ook heb ik vele angsten overwonnen. Zo was ik vroeger superbang voor de meeste dieren en insecten. Nu heb ik zelfs in mijn eentje een hond uitgelaten, met katten geknuffeld, hagedissen weggejaagd en kon ik zelfs langs een slang lopen en zonder hulp van anderen midden in de nacht een giftige schorpioen uit mijn kamer naar buiten begeleiden. Ik denk er nog steeds met een lach aan terug als ik nu in Nederland langs een hond loop of bijvoorbeeld een wesp zie. Ik loop niet meer een paar honderd meter om als ik een hond zie en heb laatst nog drie wespen naar buiten begeleid. Dat zijn waardevolle overwinningsmomentjes😊

Het is een heel verhaal geworden🙈 Ik heb tussendoor niet veel tijd gehad om mijn verhalen te delen. De focus lag echt op mezelf, mijn studies, sadhana en mijn eigen persoonlijke ontwikkeling. Tussendoor achter de schermen nog steeds bezig met online cursussen geven en mensen coachen & begeleiden via HindoeDharma.nl. De komende maanden zal dat nog even zo blijven. Ook de komende maanden wil ik mijn zelfstudie, stages en trainingen namelijk extra aandacht geven. Tussendoor zal ik zo nu en dan wat van me laten horen. Uiteraard plaats ik nog steeds meer Instagram stories (@shewillriseagain) dan posts; zo kun je een klein beetje meekijken in mijn wereld😊

2 antwoorden
  1. Raksha zegt:

    Hoi Randjita,

    Je reis in India en ervoor in Nederland klinkt heel inspirerend. Op sommige woorden en zinnen kan ik zelfs meeleven met je. Ik wens je het allerbeste en ben benieuwd wat de toekomst jou zal brengen, ik gun je het allerbeste met nog meer leuke ervaringen. Het ga je goed, Raksha.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *