De Hindoe Dharma stelt vairaagya, onthechting, als een zeer belangrijk principe. Veel mensen denken dat onthechting betekent dat we het materiële om ons heen moeten loslaten en net als sanyaasi’s in het bos of in een grot moeten gaan leven en ons leven moeten wijden aan God. Maar dat is niet zo.
Onthechten wil zeggen “ons geestelijk losmaken van het aardse”. Dat betekent niet dat we de wereld om ons heen volledig moeten loslaten of (strenge) ascese moeten verrichten. Vairaagya gaat niet om het gedwongen loslaten van aardse behoeften. Onze Hindoegeschriften leggen ons immers niets op, geven ons de vrijheid om zelf te bepalen hoe we ons leven aanpakken (uiteraard met de eigen verantwoordelijkheid voor de gevolgen hiervan).
We hebben het materiële nodig om te overleven. Denk bijvoorbeeld aan voedsel. Voedsel is materieel, maar we hebben het nodig om in leven te blijven. En geld. Als we geen of niet genoeg geld hebben, kunnen we onze belasting niet betalen, dan worden we ons huis uitgezet en dan kunnen we niet in onze primaire levensbehoeften voorzien. We hebben het materiële dus nodig om te blijven leven en onszelf te ontwikkelen.
Maar Bhagvaan zegt ook niet dat we de wereld om ons heen volledig moeten verzaken. Wat Hij ons leert, is geestelijke losmaking van het stoffelijke, aparigraha: niet meer gebruiken dan we nodig hebben om in leven te blijven, en ook niet naar meer verlangen dan we nodig hebben. Bepaalde zaken moeten we hebben, anders blijven we niet in leven. Maar we moeten die zaken niet aantrekken. In het leven gaat het immers om vasthouden en loslaten.
Kortom: Het is niet slecht om materiële zaken te hebben, maar je moet er niet aan vastkleven.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!