Als je één van de ouderen of oudere kinderen bent in je familie krijg je te maken met verschillende verwachtingen. Het lijkt alsof je een soort voorbeeldfunctie hebt en mensen zich aan jou moeten meten.

Zo hoorde ik laatst het verhaal van een 20-jarige jonge vrouw. Ze is de oudste kleindochter van haar nani (moeder van haar moeder) en de oudste dochter van haar adjies (moeder van haar vader) lievelingszoon. Ze krijgt te maken met allerlei verwachtingen vanuit haar familie. Dat begon vroeger al. Al op 6-jarige leeftijd moest zij helpen met het voorbereiden van het eten en op 9-jarige leeftijd heeft ze zelfs roti moeten klaarmaken voor ruim 50 man.

Daarnaast werd van haar verwacht dat ze op school altijd haar best deed. Een 6 was te weinig en een 7 ging wel. Het liefst hadden haar familieleden een 8. Toen ze in groep 8 een havo-advies kreeg van haar school waren haar familieleden hier niet tevreden mee. Het moest vwo zijn. Op de middelbare school voldeed zij aan deze verwachtingen, maar na vele tegenslagen in de derde klas van het vwo heeft zij besloten naar 4 havo te gaan. Daar heeft zij haar voorbeeldfunctie geschonden volgens haar familieleden.

Nu wordt het gezien als haar schuld dat haar zusje en nichtjes geen vwo doen, omdat zij zich zouden vormen naar haar houding en gedrag. En op een of andere manier gebeurde dat ook en werd zij als voorbeeld aangehaald: “Maar didi doet toch ook havo en zij heeft een goede baan!” Op zulke momenten begon zij te denken aan haar jeugd en de ideeën van haar familieleden dat zij een voorbeeld is voor haar broertjes en zusjes.

Niet alleen voor jongere broers en zussen zijn we een voorbeeldfunctie. We zien regelmatig dat mensen zich aan elkaar proberen te meten of naar je kijken om bepaalde ideeën en gedragingen over te nemen en te integreren in hun eigen leven. Denk aan je vrienden, buren en collega’s; zij zullen ergens toch naar jou kijken en vanuit hun bewondering bepaalde aspecten overnemen, bewust of onbewust.

Als we het principe van de voorbeeldfunctie op deze manier bekijken, zien we dat we deze eigenlijk van nature al hebben. Wij hebben invloed op anderen en ook andersom. Zo kunnen we stellen dat het belangrijk is om ons voorbeeldig te gedragen. De Hindoegeschriften hebben ons dit sein allang gegeven via de vele verhalen over voorbeeldige figuren, zoals rishi’s, bhakta’s en avataara’s. Nu is het aan ons of wij ons willen gedragen als een voorbeeldig individu of niet.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *