Het is alweer een tijd geleden dat we deze podcast hebben opgenomen. Voor mij is het best grappig om dit terug te beluisteren, omdat ik een oude versie van mezelf terug hoor. Dan besef ik hoeveel ik inmiddels weer ben gegroeid.

Bij een “spirituele reis” denken de meeste mensen aan het bezoeken van bedevaartplaatsen of heilige plaatsen als Rishikesh of Haridwar, maar voor mij is dat heel anders. (Bedevaartplaatsen staan voor mij ergens onderaan mijn lijstje, omdat ze zo “over-crowded” en commercieel zijn geworden.)

Ik ben vooral gaan reizen en als een nomaad gaan leven om me te deprogrammeren. Afstand nemen van dingen waar ik gewend aan was en onderzoeken wie en hoe ik diep van binnen werkelijk ben. Wat ik écht belangrijk vind en waarom ik bepaalde keuzes maak of heb gemaakt. Op zoek naar mijn diepere zelf verleg ik steeds mijn grenzen en probeer ik veel nieuwe dingen uit.

Soms volg ik een cursus of opleiding, soms breng ik spontaan tijd door met mensen die ik tijdens mijn reis tegenkom, soms heb ik diepgaande gesprekken met vrienden, soms ga ik op avontuur (zoals bungeejumpen) en soms zit ik ergens buiten of op mijn kamer om te observeren wat er allemaal in en buiten me gebeurt. Tussendoor ga ik steeds een stapje dieper in mijn sadhana (spirituele beoefening).

Het is als een soort lichamelijke, geestelijke en spirituele detox, waarbij ik laag voor laag een oudere versie van mezelf eraf pel. Dat is niet altijd even makkelijk. Er gebeurt ontzettend veel tijdens mijn reis en tijdens mijn sadhana. Dingen die ik niet onder woorden kan brengen. Mijn lichaam en geest zijn continu aan het ontgiften en vooral mijn lichaam geeft daar veel symptomen van.

Ik ben regelmatig ziek en heb ook vaak ongelukjes. Zo heb ik in februari een scooterongeluk gehad en heb ik de laatste tijd veel klunzige valletjes tijdens het wandelen in de bergen. Ook mijn energieniveau wisselt enorm. Dat is de energie van sadhana in de Himalaya’s; het geeft je alles wat je nodig hebt om sterker en standvastig te worden, zowel in je sadhana als in het gewone leven.

Er komen ervaringen op mijn pad waarbij ik leer om met mijn pijn te zijn en het te accepteren. Zo ben ik een paar dagen geleden op mijn rib gevallen. Het doet ontzettend veel pijn, maar ook dat hoort erbij. Ondertussen heb ik weinig meer om handen. Ik ben gestopt met werken en gun mezelf de tijd om gewoon te zijn, mijn geest te vertragen en te observeren wat er allemaal gebeurt.

Een spirituele reis doet heel veel met een persoon, en het is alles behalve wat veel mensen als “zen” beschouwen. Het is vooral veel vallen en opstaan, in de meest oncomfortabele situaties jezelf comfortabel zien te voelen, tegenslagen over je heen laten komen alsof het voorspoed is, voorspoed nederig accepteren, je lichaam & geest sterker maken en de dualiteit te overstijgen.

Een enorm proces, pittig en uitdagend; precies zoals ik dat graag zie en nodig heb✨

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *