Het is zo bijzonder om hier te zijn. In twee weken tijd zoveel meegemaakt hier, dat ik heb mogen ervaren dat Himachal Pradesh een ware Deva Bhoomi is (land van de goden).
Mijn reis kent vele uitdagingen; zowel fysiek, mentaal als emotioneel voelt het als een enorme aanslag op mijn lichaam en geest. Na de ervaringen van de afgelopen twee weken, inclusief de dagenlange zware trek door de bergen, klimmend door hitte, kou, sneeuw en ijs, ben ik fysiek uitgeput, terwijl het me geestelijk erg veel heeft gegeven.
De balans is dan ook erg moeilijk te vinden. Er gaat zoveel in me om en ik word ineens geconfronteerd met dingen uit het verleden, door mensen uit Nederland die me na maanden, zo niet jaren, ineens vragen stellen over incidenten die lang geleden hebben plaatsgevonden. Ik heb hier helemaal geen zin in, maar tegelijkertijd weet ik dat dit onderdeel is van mijn proces.
Ik voel me fysiek zo moe, ben snipverkouden, hoest soms tot bloedens toe, heb nekpijn (spier verrekt) en heb lichte koorts. Tegelijkertijd is mijn geest aan het dansen en wil het van alles doen. De Tibetaanse arts en mijn trekking guide van vorig jaar (die ik gisterenavond ineens tegenkwam en die tevens ayurvedisch therapeut en acupressurist is) hebben me flink op mijn donder gegeven en me complete bed rest verplicht. Ik mag maar één ding per dag doen haha en verder moet ik goed eten en drinken. Dat is best moeilijk, want ik heb ook weinig eetlust.
Nu lig ik op bed en verveel ik me, dus zit ik maar te typen en internetten. So boring… Maar ja, buiten is het nu ook grauw en frisjes, en de bazaar heb ik al te vaak gezien. “Ranjita, je moet leren in het hier en nu te leven. Laat alles voor wat het is en accepteer wat er nu voor je ligt. Gun jezelf rust, voel de energie, laad jezelf op en LEEF.” (Khul ke jiyo) Mijn trekking guide van vorig jaar is momenteel net een life coach hihi. Hij heeft wel gelijk. Ik moet het leven nemen zoals het komt, ook deze “complete bed rest”, ook al kan ik niet slapen. Ik probeer er maar het beste van te maken met goede muziek. Zelfs zingen met mijn supervalse stem geeft me veel plezier. Life is good? Yeah, life is good…..
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!