Het hindoeïsme is voor mij een ruime leefwijze met prachtige filosofieën. Vroeger deed het me niet zoveel als ik een pooja of yajña zag. Het leek allemaal zo magisch en onwaar. Maar sinds ik ouder werd en kennis heb gemaakt met de mooie kant van de rituelen denk ik er anders over. Elke stap van de pooja heeft een bepaalde filosofie erachter zitten, een bepaalde boodschap en les. Jammer genoeg wordt deze nooit toegelicht door de pandits. Sterker nog: als je het sommige pandits vraagt, weten ze het zelf niet!
Ik werd er wrevelig van, telkens kreeg ik mijn antwoord maar niet. Sommige pandits gaven me vijf verschillende antwoorden op één vraag, binnen vijf minuten tijd! Ik werd kwaad en dreigde de religie op te geven. Maar na een lang gesprek met mijn nana besloot ik er toch nog eens over na te denken. Het deed hem veel pijn dat ik religie wilde opgeven en je nana pijn doen, dat wil toch niemand? Hij gaf me wat tijd en ik besloot die goed te benutten. Ik heb een hele dag met pandits gebeld en begon als een bezetene de diensten van verschillende mandirs te bezoeken. In de mandirs praatte ik met pandits en ik werd gelukkig ietsje wijzer dan voorheen. Maar voldoening had ik niet. De informatie was zo oppervlakkig. Ik wilde duidelijkheid.
Ik besloot maar het internet te bezoeken, volgens velen de meest onbetrouwbare bron. Voor mij bleek het de beste bron te zijn. Ik ben een hele dag gaan googlen en rara waar kwam ik steeds op uit? HindoeDharma.nl! Ik werd er gek van dat ik telkens op dezelfde site uitkwam. Ja, IndianFeelings kwam er soms ook wel uit, maar daar waren alleen de posts van pandit Attry interessant. Ik werd kwaad, want mij was met de paplepel ingegoten dat alleen braahmans het recht hebben om de geschriften te lezen en bestuderen, en de Dharma over te dragen enzovoorts. Bovendien is Ranjita geen man. Ik werd kwaad en heb Punt.nl zelfs een mail gestuurd om haar website te verwijderen. Dat deden ze (toen helaas, achteraf gelukkig) niet.
Toen kwam ik op Hyves allerlei Hyves tegen met uitleg over het Hindoeïsme. Ze waren opgericht door een pandit en er stond veel kennis op. Ik profiteerde ervan. Maar wat bleek? Die pandit was ook geen braahman! Ik werd kwaad dat niet-braahmans de Dharma aan het overdragen waren. Maar na een zekere les levensbeschouwing op school besloot ik eens van mijn voetstuk af te stappen en met een koel hoofd na te denken. Deze niet-braahmans waren wel degenen die mij hielpen tijdens mijn zoektocht. Wat “braahmans” mij niet konden uitleggen, hebben deze drie niet-braahmans gedaan middels hun prachtige werk op het internet. Wie had ooit gedacht dat zo een strenge janmavadi zo’n ruimdenkende karmavadi kon worden? Ik niet, maar ik heb het wel voor mekaar gekregen.
Nu profiteer ik dagelijks van het prachtige leven als niet-discriminerend persoon, een grote fan van de Ramayana en devoot van Rama. Ooit gedacht van iemand die de religie wilde opgeven?
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!