De Ramacharitamanasa (Sanskriet: रामचरितमानस, rāmacaritamānasa, van rāma “vreugdevol” of “hij die vreugde schenkt”, carita “beoefening” en mānasa “geestelijk”) wordt ook wel Tulsidas Ramayana genoemd en is een versie van de Valmiki Ramayana door de ogen van de dichter Tulsidas.

De Valmiki Ramayana zou ongeveer 4 of 5 eeuwen voor Christus zijn geschreven. Vele eeuwen later, na 1500 na Christus, heeft de dichter Tulsidas deze Ramayana herschreven vanuit zijn eigen perspectief, waarin objectieve informatie veelal is weggelaten en de focus vooral ligt op de sfeer en de liefde van Tulsidas voor Rama.

De Ramacharitamanasa wordt over het algemeen meer gebruikt, omdat deze in het Avadhi is geschreven en daardoor makkelijker te begrijpen is.