Teri Soorat (versie 2) – Aziz Mian

Dil ke bazaar mein daulat nahin dekhi jaati
Op de markt van het hart kijk je niet naar materialistisch geld.
Pyar hojaai to soorat nahin dekhi jaati
Als je verliefd wordt, kijk je niet naar het gezicht.
Ek tabusum pe to aalam ko nichhaawar kardoon
Op een lach schenk ik aan de wereld.
Maal achcha ho to keemat nahi dekhi jaati.
Als je iets goeds krijgt, moet je de kosten niet tellen.
Maine dil diya pyaar ki hadh thi
Ik heb mijn hart de grens van mijn liefde gegeven
Arre maine jaan di dekkdar ki hadh thi
Ik heb mijn leven de grens van mijn vertrouwen en geloof gegeven
Mar gaye hum khuli rahi aankhein,
Zelfs na mijn dood bleven mijn ogen open,
yeh mere intezaar ki hadh thi
dit was de grens van mijn wachten

Neeyatein, teri soorat
Bedoelingen, jouw gezicht

Teri soorat nigaaho mein phirti rahe
Als jouw gezicht in de ogen van mijn hart blijft dwalen
Ab ishq tera sataaye to main kya karoo
Als jouw liefde mij lastigvalt, wat kan ik eraan doen!

Arre dil ek mandar hai, aap murat hai
Het hart is een tempel, U bent een beeld
Aap kitne khoobsurat hai
U bent zo mooi!

Tujhi ko takh ne lage, tu jo aaya masjid mein
Alle ogen waren op jou gericht toen je de moskee binnenkwam
Nammaaz.. sab ne qaza ki tera ada ke liye
Iedereen stelde betoverend z’n gebed uit

Husn ke shaan mein ho jaaye na gustaakhi kahi
Moge er in de trots van de schoonheid geen arrogantie zijn
Tum chale jaao tumhe dekh ke pyaar aata hai
Ga weg jij, ik word al verliefd als ik naar je kijk!

Arre chain bin dekhe unko na aaye
Rusteloos zonder het zien van hem/haar
Aur dekhoo to dekha na jaaye
En wanneer ik naar hem/haar kijk, verdwaal ik
Bheech zulfo ke woh howe roshan,
Dat heldere gezicht omringd door donkere haarlokken,
jaise Ganga mein suraj nahaaye
Net als de zon die in de donkere wateren van de Ganga baadt

Arre kal chaudhvi ki raat thi, sab bhar raha charcha tera
Gisteren was het een avond van volle maan, iedereen was vol wetend van jou
Kuch ne kaha yeh chand hai, kuch ne kaha chehra tera
Sommigen zeiden: ‘Dit is een maan.’ Sommigen zeiden: ‘Dit is jouw gezicht.’
Hum bhi waha maujoot the, humse bhi sab poochha ki hai
Ik was daar ook aanwezig, aan mij vroeg iedereen het ook
Hum chup rahe, hum has diye
Ik bleef stil, ik ging lachen
Arre manzoor tha parda tera
Jouw gordijn/sluier accepteerde het