Mijn eerste keer India: backpacken in de Himalaya’s

Ranjita Kareri

Toen ik in 2017 voor het eerst naar India vertrok, had ik niets van tevoren gepland. Geen vaste reisroute, geen hotels geboekt.. Alleen een vliegticket, een visum en een backpack. En natuurlijk mijn wandelschoenen. Het idee van een vastomlijnde reisroute voelde benauwend, terwijl ik juist op zoek was naar vrijheid, naar het onbekende.

Mijn leidinggevende had mijn verlof van 1 maand alleen goedgekeurd onder de voorwaarde dat ik goede wandelschoenen en een Osprey backpack zou kopen bij Bever. Een beetje tegen mijn zuinige karakter in, kocht ik mijn eerste backpack van €220 en liet ik me adviseren door de Bever voor de juiste uitrusting. Vervolgens ben ik met een volle backpack gaan trainen. Wandelen, veel wandelen, van mijn huis naar de duinen bij Meijendel en zelfs helemaal van Den Haag naar Zoetermeer en weer terug.

Tijdens die wandelingen kwam ik mensen tegen die me vreemd aankeken. Sommigen vroegen zelfs of alles wel goed met me ging. Het was blijkbaar nogal ongebruikelijk om met een gevulde backpack door Nederlandse natuurgebieden te sjokken. Toen ik uitlegde dat ik aan het trainen was voor een trektocht door de Himalaya’s, zag ik vaak verbaasde blikken. “Jij? Helemaal alleen naar India?” Ik was pas 25, had nog nooit alleen gereisd, was nooit buiten Europa geweest (oke, behalve die ene keer Suriname met familie toen ik 17 was), en India stond niet bepaald bekend als een veilige bestemming voor een jonge vrouw.

Je voelt het wel aankomen: niet iedereen in mijn omgeving was enthousiast. Mijn ouders en familie hadden hun bedenkingen, vooral vanwege de verhalen over onveiligheid die ze hadden gehoord en de berichten in het nieuws. Ze vroegen zich af of het wel verstandig was, maar iets in mij wist dat het goed zou komen. Het voelde alsof India me riep. Ik had het gevoel dat ik dit avontuur aan moest gaan, zonder twijfels of angsten.

Zonder iets (hotel, vervoer etc.) geboekt te hebben, stapte ik op de tram en vervolgens de trein naar Schiphol. Via Turkije vloog ik naar India, met Delhi als mijn eerste bestemming. Op Google Maps had ik vluchtig naar de kaart van India gekeken en veel plaatsen in de Himalaya’s gemarkeerd, maar ik had geen vastomlijnd plan. Het enige dat ik wist, was dat ik mijn gevoel zou volgen.

Toen ik in Delhi het vliegtuig uitstapte en de warme lucht inademde, overviel me een diep gevoel van rust en voldoening. Alles wat me ooit bekend was, liet ik achter op Schiphol, en toch voelde het alsof ik in dit land thuiskwam. India, met al haar chaos en contrasten, verwelkomde me zonder enige terughoudendheid. Dit was de reis die ik moest maken. En het mooiste van alles? Het begon met niets anders dan een gevoel.

Vanaf dat moment zou India een grote rol gaan spelen in mijn leven – een land dat me heeft geleerd om te vertrouwen op mijn intuïtie, om los te laten, en vooral om me volledig over te geven aan de stroom van het leven. Ik reisde met het openbaar vervoer van Delhi naar Kurukshetra en vervolgens door een groot deel van de Indiase deelstaat Himachal Pradesh. Ik reisde met de bus door de bergen, nam tuktuks en lokale taxi’s voor de afgelegen gebieden, ontmoette lokale mensen en proefde het lokale eten dat zo rijk is aan smaken.

Wat begon als een onzekere reis zonder voorbereiding, veranderde in een ervaring die mijn leven voorgoed zou veranderen. Elke stap die ik zette, elke ontmoeting die ik had, maakte deel uit van een groter verhaal. Tijdens mijn trektochten in de Himalaya’s, waarbij ik ook een aantal dagen te voet heb gereisd, ontdekte ik niet alleen de natuurlijke schoonheid van de bergen, maar ook de kracht van mijn eigen wezen. Ik leerde om alleen te zijn met mijn gedachten, om de stilte van de bergen te waarderen, en om te genieten van het moment. De verbinding die ik voelde met de natuur en de mensen om me heen, gaf me een nieuw perspectief op het leven.

India heeft me zoveel geleerd. Het heeft me geleerd om moedig te zijn, om risico’s te nemen en om te vertrouwen op mijn eigen kracht. Deze reis was niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een spirituele reis die me de rest van mijn leven zal bijblijven.

(foto: 2017, tijdens mijn eerste reis in India, een spirituele backpackreis in een deel van de Indiase Himalaya’s, een maand lang)