De Hindoestaanse taal… Verloren?

Als ik om me heen kijk, merk ik dat de Hindoestaanse taal heel weinig worden gesproken door de Hindoestaanse jongeren in Nederland. Dat vind ik erg jammer. Daarom ben ik er met een aantal andere jongeren over gaan praten. Uit deze gesprekken bleek dat de meesten van hen bijna geen interesse hebben in het begrijpen van de Hindoestaanse taal.

Veel jongeren vinden het niet nodig om Hindoestaans te leren. Films zijn altijd ondertiteld, pandits van tegenwoordig praten Nederlands… Zelfs veel ouders zijn gestopt met Hindoestaans praten tegen hun kinderen. In sommige Hindoestaanse families zie je dat de hele familie geen Hindoestaans praat, ter wille van de kinderen.

Wat voor argument ik heel vaak hoor is: ‘Ja, maar als ik Hindoestaans praat, gaat mijn Nederlands achteruit.’ Als mensen dat zeggen, kan ik me zo ergeren. Het is echt zo’n dom, onzinnig argument! Want als dat echt zo was, zouden we ook geen Engels, Frans en Duits op school krijgen.

Maar als ik dat zeg, nemen ze het me kwalijk en komen ze met het argument dat Engels, Frans en Duits belangrijkere talen zijn en meer worden gesproken. Zoveel worden het Frans en Duits ook weer niet gesproken, maar ja. Vinden we de Hindoestaanse taal dan helemaal niet meer belangrijk??

Al onze Hindoegeschriften zijn in het Hindi of Sanskrit geschreven. Is het dan niet belangrijk voor ons jongeren om die te lezen en begrijpen?

Onze taal hoort bij onze cultuur, en onze cultuur staat in verband met het Hindoeïsme. In het Hindoeïsme komt Hindi heel veel voor. Daarom kunnen we onze gebeden en boeken pas echt goed begrijpen wanneer we onze taal onder de knie hebben. Onze taal is een poort van het Hindoeïsme. Als we de taal goed beheersen, zullen we ook meer waarde hechten aan Hindoeïstische principes.

Denk maar eens aan het concept van respect. Tegenwoordig hoor ik jongeren en kinderen tegen hun nani zeggen: ‘Heey nani!’ Ik vind dat zo onrespectvol klinken. Ik heb altijd geleerd om pawlagi tegen mijn ouderen te zeggen, omdat wij jongeren zijn en de zegen van onze ouderen nodig hebben om te vorderen. Tevens is het een teken van respect naar onze ouderen toe.

Onze taal kan woorden zo respectvol overbrengen. Dat is juist zo bijzonder aan onze taal. Het Nederlandse alfabet heeft 26 letters, maar het Hindi heeft er 52! Dat is 2 keer zoveel. Wij kunnen dingen op zoveel manieren zeggen. Denk maar eens aan het woord liefde. Daar bestaan in het Hindi 16 woorden voor, met exact dezelfde betekenis. In het Nederlands is er maar 1 synoniem voor.

Daarnaast zijn we in staat om een taal te spreken die niet iedereen spreekt. Juist omdat onze taal niet door iedereen wordt gesproken, is het bijzonder.

De taal is een belangrijk onderdeel van onze cultuur. Als wij onze taal verloochenen, wat gaan wij dan later overbrengen aan onze kinderen? Zij zullen bijna niks weten over onze cultuur, laat staan de generatie daarna!