Emoties: het verlichtende vuur

Emoties, de laatste tijd hebben ze me vaak lastiggevallen. Warmte, kou, vreugde, verdriet… alles kwam door elkaar. Het ene moment was ik vrolijk en het andere moment had ik weer een dip. En het gekke, of liever gezegd het stomme, is dat ik niet wist waarom ik een dip had. Ik had gewoon nergens zin in.

Na een katha van Shri Gaurav Krishan Goswami Ji Maharaj te hebben gehoord en een pravachan van pandit Attry Ramdhani, begon ik erover na te denken. Waarom heb ik die rare, wisselende emoties eigenlijk?

Goswami Ji Maharaj en pandit Attryji zeiden allebei hetzelfde: “Emoties zijn er om ons bewust te maken, om inzicht te krijgen.” Vannacht zweefde deze citaat door mijn hoofd. Ik kon er amper van slapen. Ik voelde mezelf zo stom, omdat ik tijden heb gehad waarin ik me door mijn emoties liet leiden. Maar aan de andere kant dacht ik: “Zijn emoties wel zo slecht?” Ik begon diep na te denken over het verband tussen spiritualiteit en emoties. En ineens kwam ik toch tot een inzicht!

Wanneer we ons spiritueel ontwikkelen, leren we onze emoties in balans te brengen. Emoties wil zeggen dat we onszelf overgeven zonder het te beseffen. Onze emoties werken als het ware onze geestelijke ontwikkeling tegen, omdat ze ons met alles kunnen belemmeren. Ze kunnen erg verlammend werken. Soms word je echt overgevoelig. Dat heb ik dus soms, en dan weet ik niet eens waarom.

“Zoek uit waarom je zo overgevoelig bent!” zegt Goswami Ji Maharaj. Houd jezelf een spiegel voor. Vraag jezelf af waar je mee bezig bent en waarom. “Gevoelens moeten we hebben, maar we moeten ze niet aantrekken. En dat is wat Shiva Bhagavaana ons leert: vasthouden en loslaten.” zegt pandit Attryji.

Nog nooit heb ik er zo diep over nagedacht. Ik wist wel dat we ons moeten onthechten van emoties, dat we zo ware vreugde zullen bereiken… Maar zo diep heb ik er nooit over nagedacht.

Het heeft me een nachtrust gekost, maar ik heb er wel veel van geleerd. Ik had nooit gedacht dat een katha of pravachan zoveel effect kon hebben op het individuele bewustzijn. Het heeft me een nieuwe kijk op mijn leven gegeven.

cyclusIk heb geleerd dat lijden als een vuur is. In dit vuur branden we als het ware. Maar uiteindelijk zal dit lijden ons leiden naar kennis. Kennis zorgt voor inzicht, bewustzijn. En dat inzicht is zo belangrijk. Het bepaalt ons hele bestaan. Al onze waarnemingen zijn op inzicht gebaseerd. Ons inzicht bepaalt de richting van onze handelingen.

Emoties laten ons lijden, lijden leidt tot inzicht, inzicht leidt tot vreugde. Heel je de effecten van je emoties, dan voert dat uiteindelijk ook tot inzicht. Daarom moeten we elke keer dat we door tragedie worden overvallen, dit omvormen. Maak je emoties dus nuttig. Doe er iets mee. Emoties zijn er niet om ons kapot te maken of om ons te laten huilen of lijden. Nee, ze zijn er om ons inzicht te vergroten.

Ze leren ons vasthouden en loslaten. Daar bestaat ons hele leven uit: iets aangaan en weer iets los moeten laten. Als iets echt niet meer werkt en/of je groei tegenhoudt, dan is het beter om het los te laten. Want als je iets vervelends loslaat, krijg je weer meer ruimte voor jezelf om iets gelukkigers te ontmoeten.

Kortom: als emoties voor een bedroefd gezicht zorgen, kunnen ze ons ook gelukkig maken.