Lost God je problemen op?

Er zijn problemen met mijn financiën, ik zit niet lekker in mijn vel, mijn relatie dreigt stuk te lopen, ik kan geen baan vinden… Ik denk dat ik Shani graha heb of iemand zwarte magie op mij heeft gebruikt. Er zit een ampuku in mij waardoor ik negativiteit aantrek. Ken jij een pandit die mij hiermee kan helpen? Misschien een astroloog, helderziende of ojha? Eigenlijk vertrouw ik geen pandits. Weet jij wat voor mantra mij kan helpen?

Wanneer we in moeilijke situaties zitten of veel te maken krijgen met tegenslagen, denken we vaak al snel aan entiteiten en andere negatieve energieën die ons en ons leven beïnvloeden. Logischerwijs zoeken we dan naar een oplossing om zo snel mogelijk van die negatieve invloeden af te komen. Sommige mensen benaderen dan een pandit, ojha, astroloog of helderziende. Op de radio, in kranten en via flyers wordt er veel reclame gemaakt dat deze mensen je van je problemen af kunnen helpen met een gelukssteen, tabeeja of hun vermeende gaven. Echter geven veel hulpbehoevenden aan dat deze diensten ze honderden tot duizenden euro hebben gekost en de problemen er nog steeds zijn. Mijn advies is dan ook om niet naar zulke mensen te gaan. Mijn overtuiging is dat als het Goddelijke ons tegenslagen heeft gegeven, hij ons ook de kracht heeft gegeven om deze tegenslagen te verminderen.

Ik heb in het verleden veel tegenslagen gehad en het heeft heel lang geduurd voordat ik uiteindelijk tot deze overtuiging ben gekomen. Mijn leven voelde als een hel en net als vele anderen dacht ik dat de problemen wel zouden oplossen als ik veel bad en rituelen verrichtte. Een jaar lang heb ik drie keer in de week uitgebreid puja gedaan, waarna ik ben overgestapt op kortere puja’s die ik jarenlang dagelijks heb voortgezet in combinatie met mantra jaapa en chalisa paatha. Ondanks het gevoel dat mijn liefde voor het Goddelijke was gegroeid, waren mijn problemen er nog steeds. Na mijn verhuizing naar Den Haag ben ik begonnen naar de mandir te gaan. In het begin alleen tijdens de hoogtijdagen en later maandelijks, waarna ik al snel vrijwilliger werd. Uiteindelijk zat ik bijna iedere week in de mandir. Maar mijn problemen verdwenen niet; ze werden zelfs groter. Ik werd lastiggevallen door mensen van de mandir en mijn naam werd door het slijk gehaald. Daarop besloot ik niet meer naar de mandir te gaan.

Het moment dat ik “verjaagd” was uit de mandir, was voor mij mijn wake up call. Die mandir bleek niet een plek waar je oplossingen vindt voor problemen. Ik besefte me toen pas dat het juist een plek was waar men religie gebruikte om mensen emotioneel en financieel uit te buiten. Vanaf dat moment ben ik nooit meer naar een mandir gegaan, heb ik nooit meer contact gezocht met pandits en heb ik geen rituelen meer verricht om oplossingen te vragen voor mijn problemen. Ik heb alleen maar diya’s gebrand om kracht en bescherming te vragen. Verder mediteerde ik dagelijks twee keer een half uur en begon ik steeds bewuster te leven. Hoe bewuster ik ben gaan leven om in harmonie te komen met mezelf en de wereld om me heen, hoe meer de problemen zich vanzelf oplosten en hoe minder tegenslagen ik kreeg. In de zeven jaar dat ik praakritik rituelen verrichtte, waarvan vier jaar me ook nog eens intensief inzette voor een mandir, heb ik nooit zoveel vooruitgang geboekt in mijn leven als in de twee jaar dat ik het Goddelijke daadwerkelijk buiten mandirs en murti’s in alles probeer te zien, bewust leef en mediteer.

Ik citeerde swami Vivekananda vaker met zijn quote “Alle krachten van het universum zijn al van ons; het zijn wij die onze handen voor onze ogen houden en huilen dat het donker is”, maar nu pas besef ik de ware betekenis hiervan. Hij heeft gelijk: de krachten om onszelf te helpen zijn werkelijk binnen ons eigen handbereik. We moeten er alleen zelf gebruik van (willen) maken. Persoonlijk vind ik de gevestigde orde van pandits, mandirs, murti puja en havana een mooie traditie maar ik zie ook vaak dat men zich op verschillende vlakken afhankelijk gesteld van dit systeem. Helaas heb ik dat zelf ook jarenlang gedaan. Maar misschien is die afhankelijkheid ook wel de reden dat er zo makkelijk misbruik wordt gemaakt van mensen die behoefte hebben aan (religieuze) hulp. Als ik iets hieruit heb geleerd, is dat wel dat het Goddelijke altijd en overal aanwezig is en ons helpt, maar we wel oprechte pogingen moeten doen om dat ons ook daadwerkelijk te realiseren.