Sociale controle: goed of slecht?

Regelmatig krijg ik mailtjes van Hindoestaanse jongeren die klagen over de sociale controle binnen onze gemeenschap. Vorige week kreeg ik nog een bericht van een meisje dat met haar gewone vriend naar de Mac ging. Toen ze thuiskwam zaten haar ouders en broer al op haar te wachten.

“Ben je vandaag naar Mc Donalds geweest?….. Was je alleen?….. Je oom was er ook en zei me dat hij je had gezien.” Die meid was nog niet eens thuis en haar ouders wisten al waar ze had uitgehangen, samen met een jongen.

We zijn het gewend dat dingen ons niet gegund worden in onze gemeenschap. Steeds dat gevoel dat we continu door bekenden in de gaten worden gehouden… Mensen die altijd paraat staan om de eerste te zijn die te weten komt over je misstap en er dan een groot verhaal omheen verzint. Hindoestanen kunnen het nu eenmaal niet uitstaan als een andere Hindoestaan beter is. Daarom willen ze per se op de hoogte blijven van elkaars nieuwste weetjes. Vaak ervaren we deze sociale controle heel negatief. Maar is het wel echt zo verkeerd? Heeft het geen positieve effecten op ons leven? Volgens mij zorgt sociale controle er juist voor dat we ons netjes gedragen.

Onze omgeving verwacht dat we in allerlei opzichten goed presteren in de maatschappij, en altijd het beste uit ons halen. Onze ouders stellen hoge eisen. Denk maar eens aan de plicht om goed te presteren op school en een zo hoog mogelijk niveau te bereiken. Wie aan deze eisen voldoet, wordt daar wel voor beloond. Die persoon heeft immers een status en krijgt respect binnen de Hindoestaanse gemeenschap. Als je niet aan die hoge eisen voldoet, kijken mensen op je neer, en ook op je ouders. Als je in de ogen van de overheid bijvoorbeeld een crimineel bent, is dat echt een schande voor je ouders. Ook jij zal dan moeilijk kunnen vorderen in de maatschappij. Criminelen worden nu eenmaal niet geaccepteerd in deze harde samenleving. De sociale controle is dus ook een reden waarom er niet zoveel Hindoestanen in de criminele sector zijn beland. Het zou ook heel goed de reden kunnen zijn waarom we geen hindoe-extremisme zien in Nederland.

Die sociale controle waarover we altijd klagen zorgt er dus eigenlijk voor dat wij – Hindoestaanse jongeren – goed zitten in onze gemeenschap. Onze ouders hoeven dus niet in schaamte te leven. Daarnaast komen we natuurlijk ook goed terecht in de Nederlandse samenleving.

Die bemoeienis, die jaloezie en al dat geroddel is dus toch nog ergens goed voor. Wij irriteren ons er enorm aan, maar eigenlijk houdt het ons wel op het goede pad.