Leren genieten van eten, voor het eerst in 28 jaar!

Sinds kleins af aan had ik een soort “haat-liefdeverhouding” met eten. Snacks en tapas gingen prima, maar tegen maaltijden zat ik meestal echt aan te hikken. Ik kon een uur of langer doen over een kleine portie en ik genoot nooit echt van het eten van maaltijden.

Het was meer dat het “moest” (brandstof voor het lichaam), anders zou ik eerlijk gezegd niet eten. Wel vond ik het altijd leuk om lekker eten voor anderen klaar te maken. Ik hou van koken & bakken en de Indiase keuken is mijn favoriet. Toch kon ik vanwege mijn haat-liefdeverhouding met eten ook niet optimaal genieten van het koken & bakken.

Hier in India is dat veranderd. De coronatijd heeft me gedwongen om – hoe goedkoop tiffin services ook zijn in India – zelf mijn eten klaar te maken. Dat begon met redelijk simpel eten als gekookte aardappelen, geroerbakte sperziebonen en gegrilde tofu. Medegasten van de hostel vroegen me continu hoe ik zo smakeloos kon eten.

“Waar straf je jezelf voor?” kreeg ik steeds te horen. De vragen en opmerkingen van de mensen om me heen hebben een zeer therapeutische impact op mij gehad, want ik besefte steeds meer dat ik het eten van maaltijden inderdaad als een straf zag. Ik strafte mezelf nog steeds voor onder andere de drie jaren dat ik als tiener tegen mijn bewustzijn in vis, vlees en eieren heb gegeten.

De mensen om me heen waren erg zorgzaam en begonnen zelfs voor mij te koken. Langzaam aan begon ik te wennen aan de smaken van allerlei soorten groente en kruiden. Een persoon had door dat ik snacks makkelijker at dan maaltijden en als ik dan een dip had en/of even geen zin had om een maaltijd te eten, dan bestelde hij pakoda’s (mijn favoriete snacks) voor mij en gaf hij dat in een kom aan mij, zodat ik in ieder geval iets at.

Uiteindelijk begon ik de maaltijden lekker te vinden en ervan te genieten. Nou moet ik eerlijk zeggen dat het ook wel helpt als mensen om je heen je in de watten leggen en je niets laten doen. Als enige vrouw hier werd ik erg verwend en het eten werd speciaal voor mij superlekker klaargemaakt, zodat ik zou leren genieten van het eten van maaltijden en uit mijn reguliere dips kwam. De coronatijd maakte immers emotioneel veel los.

Toen ik begon te genieten van de maaltijden besloot ik mee te kijken bij het koken. Zo leerde ik hoe Indiase ‘home cooking’ er zoal uit kan zien. Na de laatste lockdown begonnen meer mensen de hostel te verlaten en begon ik meer zelf te koken. Ik maakte gerechten klaar die ik nooit eerder heb klaargemaakt. Met succes, want ik vond het erg lekker en ook de enkele mensen om me heen, met wie ik het eten soms deelde.

Inmiddels ben ik het redelijk gewend om zelf te koken en geniet ik ervan om boodschappen te doen en eten klaar te maken. Ik leer ontzettend veel over het dagelijkse Indiase leven en huishouden. Ook kan ik vaak echt genieten van mijn zelfgemaakte maaltijden. ‘s Ochtends eet ik meestal poha, ‘s middags een eiwitrijk gerecht met roti en ‘s avonds een groentegerecht met rijst. Soms doe ik even gek en maak ik een kleine thali.

Vandaag ben ik van plan roti, rijst en een lekkere groentecurry te bereiden, met de kleuren van de Indiase vlag. Dus dat worden wortels, tofu en doperwten in een lekkere curry Door de enorme regenbuien kunnen we geen vlag ophijsen en ook is koken moeilijk doordat de kelder, waar de keuken is, vol water zit. Toch maken we er natuurlijk het beste van

Freedom in the minds … Faith in the words … Pride in our souls … Let’s salute our beautiful nation Jai Hind!

Fijne onafhankelijkheidsdag!