Het is bijna vijf maanden geleden dat ik in India aankwam op deze laatste reis van mij. Door de hele situatie met COVID-19 heb ik niet veel kunnen reizen, maar ik heb wel veel kunnen ontdekken wat betreft het dagelijkse leven in India. De afgelopen drie maanden heb ik echt ervaren hoe het is om in India te wonen.

Ik verblijf op een gedeelde accommodatie als een paying guest en heb tot nu toe online gewerkt en het huishouden gedaan zoals ik in mijn voormalige huurappartement in Nederland deed. Het enige verschil is dat ik niet mijn eigen eten mag klaarmaken en dat ik huisgenoten heb. Dus: eten wat de pot schaft, of het nu pittig is, slechts jus of zelfs gebakken rijst met nauwelijks iets erdoorheen. Ja, dat is het soort eten dat ik sinds 25 maart, de dag dat de Indiase lockdown begon, heb gekregen. Niet alleen wat betreft het eten heb ik mezelf moeten aanpassen, maar ook qua hygiëne en het typisch conservatieve denken van mensen om me heen, vooral de eigenaar van de accommodatie en mijn jongere huisgenoten.

Ouderwetse kanten van Indiase culturen

De eigenaar van de accommodatie is nauwelijks geschoold en gelooft alles wat hij via WhatsApp-berichten leest. Hij heeft zichzelf niet op de hoogte gehouden van de nodige voorzorgsmaatregelen betreft COVID-19, hij was erg slordig met privéinformatie van mensen die hier verblijven en hij weet niet veel over nodig papierwerk. Om enkele voorbeelden te geven: hij dacht dat Nederland een plaats in India is, hij wist niet wat een OCI card is en hij denkt dat je COVID-19 alleen kunt krijgen door fysieke aanraking. De accommodatie is erg slecht onderhouden: het is vies, er zijn veel kakkerlakken, hagedissen, mieren & muggen, straathonden likken het gefilterde water en het personeel serveert datzelfde water gewoon in de watertank voor drinkwater.

Hoogopgeleide Indiërs en toch ouderwets denken…

Mijn huisgenoten waren slechts 3-4 jaar jonger dan ik en ondanks dat zij een Master of Science titel hebben, hebben zij een heel conservatieve manier van denken. Ze vinden nog steeds dat een donkere huid lelijk is en een lichte huid mooi. Ze laten nog steeds hun ouders alles voor ze beslissen, zelfs als ze het niet willen (“ik heb geen keus”). Ze vinden liefdeshuwelijken beschamend, samenwonen not done en vinden dat een gearrangeerd huwelijk de enige manier is om te settelen in het leven, zelfs als je echtgenoot je mishandelt. Ze vinden dat verkrachtingen binnen het huwelijk niet bestaan. Ze trekken vieze gezichten bij ook maar het horen van het woord “gay”… Ik heb enorme cultuurshocks gehad toen ik gesprekken met ze voerde.

Ik ben Nederlandser dan ik dacht

In deze maanden ben ik me ervan bewust geworden dat ik Nederlandser ben dan ik dacht. Ik heb dat nooit echt beseft, tot deze reis. In Nederland voelde ik me altijd te Indiaas en nu ik al bijna vijf maanden in India ben, voel ik me te Nederlands voor India. Op de een of andere manier voelt het alsof ik in een soort identiteitscrisis ben beland. Ik bedoel: waar hoor ik thuis? Ik heb me gerealiseerd dat ik me overal thuis kan voelen, maar ik echt de progressieve manier van denken koester die Nederlanders over het algemeen hebben. Ik koester de openheid van de Nederlandse cultuur, het duidelijk zeggen wat je bedoelt en zelfs wat Nederlandse humor. Aan de andere kant ben ik verliefd op India. Ik voel hier zo weinig stress, ben dichtbij de natuur en heb allerlei mogelijkheden om aan mijn persoonlijke ontwikkeling te werken.

Misschien is het ook wel omdat je in India niet veel nodig hebt om te leven. Dat creëert veel ruimte om dingen te doen die je echt leuk vindt. Voor de eerste keren in mijn leven heb ik echt in het moment kunnen leven, me volledig kunnen ontspannen en mijn gedachten gewoon kunnen laten gaan.

Indiase uitdagingen maken je sterker

Door COVID-19 is het te riskant om te reizen en ik heb veel issues gehad met de eigenaar van de accommodatie en huisgenoten. De eigenaar hielp een van de huisgenoten haar verplichte quarantaine te ontsnappen en daarmee bracht hij mijn gezondheid in gevaar, door haar op mijn kamer te zetten (ze had een quarantainestempel op haar hand en symptomen als koorts, hoesten en niezen). Ik heb mezelf in een andere kamer veilig moeten stellen, waar de eigenaar niet wilde dat ik de bedden gebruikte omdat “de meiden die daar voorheen verbleven, hadden betaald voor die bedden”. Ik heb dus maar op de grond geslapen. Niet erg comfortabel, maar beter dan het virus oplopen! Op 20 juni schreeuwde de eigenaar weer op mij en zei hij dat ik op de 30e weg moet zijn, terwijl de meeste (betaalbare) accommodaties geen nieuwe gasten accepteren. Binnen een paar dagen moet ik weg van hier, dus er staat een nieuwe ervaring op mij te wachten…..

Sinds het moment dat ik de ‘rat race’ heb verlaten, heb ik te maken gehad met verschillende klappen en instortingen. Mijn leven raakte ondersteboven en ik raakte binnenstebuiten, omdat er veel oude dingen naar boven kwamen. Gevoelens, emoties, herinneringen en heel veel onverwerkte gedachten. Om eerlijk te zijn, voelde het alsof ik een pleister van een onverzorgde wond had weggehaald, waarbij er veel bloed en pus uit kwam.

Vele malen ben ik flauwgevallen, ingestort en in periodes terecht gekomen waarin ik heel laag in mijn energie zat en letterlijk alleen maar op bed kon liggen. Vele malen was ik zelfs te zwak om een fatsoenlijke maaltijd voor mezelf te bereiden. Jeetje, wat heb ik veel eten besteld in die tijd! Ik denk dat mijn buren het door hadden, aangezien ze soms ineens iets gezonds voor me klaarmaakten en me vaak probeerden op te beuren. Ik kon geen therapie krijgen, omdat mijn huisarts me niet serieus nam en me liever slaappillen voorschreef dan naar mijn hulpvraag te luisteren en mij door te verwijzen naar een psycholoog.

De eerste maanden waren erg zwaar. Mijn energieniveau wisselde enorm en als ik ook maar een beetje energie had, gebruikte ik die om te werken, wat geld te verdienen om mezelf te onderhouden en opruimrondes te doen van mijn woning en spullen. Er “gebeurde” niet veel in mijn leven, behalve mijn motorrijlessen (en later mijn fysieke training) waarbij ik bleef vallen en falen. Ik verloor steeds mijn zelfvertrouwen, maar mijn gekke instructeur leek me niet op te geven. (Dus waarom zou ik dan opgeven?!)

Er is geen twijfel over mogelijk dat ik door de grootste detox heen ging die ik ooit had gehad. Allemaal door die ene beslissing om mezelf mijn prioriteit nummer 1 te maken, de puinzooi van mijn leven op te ruimen en mijn leven te transformeren in het leven dat ik graag wilde. Het was niet makkelijk (en dat is het nog steeds niet). Ik heb veel opgeofferd, keihard gewerkt wanneer ik daartoe in staat was en zelfs nu ik in India mijn droom aan het leven ben, vecht ik nog steeds met mijn demonen. Om eerlijk te zijn, voelt het alsof ik nog steeds middenin een transformatie zit.

Tijdens deze Indiase lockdown heb ik de ruimte om veel te reflecteren op deze gekke laatste jaren. Het voelt alsof ik nu eindelijk bepaalde dingen kan loslaten. Toch heb ik ook soms nog met lage energieniveaus te kampen. Ik zit nu al 38 dagen binnen en mijn reis is absoluut niet gegaan zoals ik verwacht had. Daardoor neig ik er nog weleens naar om teveel na te denken en dan voel ik me weer verdrietig en licht depressief. Ik praat dan met mijn huisgenoot of kijk een ‘motiverende’ film zoals Brittany Runs A Marathon (hebben jullie tips voor soortgelijke films?? Ik heb er al zoveel gezien🙈).

Iedere keer als mijn energie weer normaal wordt, werk ik aan het opzetten van mijn online cursus en anders eet, drink, rust, douche en slaap ik alleen maar. Ik ga met een slakkentempo vooruit deze dagen, vooral nu mijn zomeractiviteiten recent zijn gecanceld. Het lijkt erop dat deze gekke COVID-19-situatie ons niet met rust zal laten tot op z’n vroegst september. Maar ik leer nu met deze leegte om te gaan en er het beste van te maken. Minder streng zijn voor mezelf, mijn stappen kleiner maken en de dingen nemen zoals ze komen (en hopen dat ze op dezelfde manier ook weer weggaan😅🙈).

Pfoe, het voelt alsof er een olifantenvoet van mijn borst af is gegaan terwijl ik dit schrijf…😅

“Give yourself a break. You’re not perfect. No one is. You don’t have to be at the top of your game every day. No one is happy all the time. No one loves themselves always. No one lives without pain.”

– @tinybuddha (Twitter)

Tien jaar lang heb ik gewerkt voor een prikkie, met werkweken van 50 tot 80 uur per week en voornamelijk korte, harde deadlines. Tot ik een schop onder mijn kont kreeg van mijn coach, Sharon Goeman. Ze zei dat ik echt veel te weinig vroeg voor mijn werk en expertise. Dat moest anders!

Ik ben opgegroeid in een orthodoxe Surinaams-Hindoestaanse familie waarin je als meisje en jongere gewoon moest gehoorzamen. Doe wat er van je gevraagd wordt. Verwacht er niets voor terug. Stel geen vragen. Ga niet in discussie. Hoewel ik dat wel vaker deed in de Hindoestaanse gemeenschap, bleef ik veel te timide voor de Nederlandse maatschappij, zeker voor een jonge ondernemer.

Ik was 14 toen ik begon met freelancen en 20 toen ik me inschreef bij de Kamer van Koophandel. Al op de basisschool kreeg ik te horen dat ik veel talent had en erg ver was voor mijn leeftijd. Toch heb ik mezelf nooit genoeg gewaardeerd om onderhandelingen aan te gaan en een prijskaartje te hangen aan mijn kwaliteiten. Dankzij Sharon heb ik in 2016 eindelijk de knoop doorgehakt, nee gezegd tegen opdrachtgevers en mijn tarief verhoogd. Van mijn 12 opdrachtgevers hield ik er 2 over.

Vervolgens werd ik gevraagd voor een gave functie in loondienst en daar heb ik geleerd dat alleen waardering in geld niet voldoende is. Je moet ook gewaardeerd worden als persoon en voor je kwaliteiten en expertise. Uiteindelijk besloot ik mijn vaste contract op te zeggen en ertussenuit te gaan. Ik was klaar met carrière maken. Klaar met de rat race, het continu maar “moeten” en “mee blijven doen” met de maatschappij. Ik vertrok voor 3 maanden naar India en dat proefde al snel naar meer.

Na het opnieuw inrichten en vormgeven van mijn ondernemerschap heb ik mijn huurwoning opgezegd, spullen verkocht, backpacks ingepakt en ben ik met slechts 15 kg bagage opnieuw vertrokken naar het land van mijn voorouders, India. Dit keer voor lange tijd. Ik reis hier als een digital nomad, wat inhoudt dat ik werken combineer met reizen. Hiermee creëer ik veel ruimte om de regie te nemen over mijn leven en te genieten van enorme vrijheid, met volop ruimte voor persoonlijke ontwikkeling.

Door de coronacrisis is India momenteel in lockdown, wat betekent dat ik nu vooral binnen zit en aan het werk ben. Ik had de mogelijkheid om terug te keren naar Nederland, maar ik heb besloten dat niet te doen. Momenteel ben ik hier veiliger dan daar en bovenal geniet ik nog steeds van mijn vrijheid om in alle rust te doen wat ik wil, ook al mag ik alleen naar buiten om boodschappen te doen.

De hostel waar ik verblijf, is erg fijn en ik vermaak me wel met het werken, kletsen met mijn huisgenoot en beoefenen van meditaties, yoga en work-outs. De verwachting is dat vanaf maandag de lockdown geleidelijk aan wordt opgeheven. Als het normale leven hier weer verder gaat, ga ik verder met mijn reis.

Voordat ik vertrok, wilde de cameraploeg van NPO2 mij nog ontmoeten en opnames maken voor het programma Jong en Hindoe. Vandaag wordt het programma uitgezonden, om 16:25 uur op NPO2. Op deze link kun je de uitzending terugkijken.

Tijdens het binnen zitten, ben ik ijverig aan de slag mijn leefwijze te minimaliseren.

Ik besef steeds meer hoe ik jarenlang heb gerend om alle ballen in de lucht te houden. Na mijn burn-out en het verlaten van mijn baan dacht ik ervan geleerd te hebben, maar door mijn grote uit de hand gelopen hobby (HindoeDharma.nl) neigde ik weer dezelfde kant op te gaan.

Mijn dagen waren overvol met allerlei verplichtingen die ik mezelf had opgelegd. Alle mails beantwoorden, lesmateriaal maken, artikelen schrijven, janma kundali’s maken… Het begon met doen wat ik moest doen, om vervolgens te ploeteren en nog meer te doen. Het resultaat: ik stortte in, alweer.

Ondanks dat bleef ik van mezelf moeten. “Er loopt een cursus; ik moet lessen maken & uploaden. Ik moet mijn cursisten van lesmateriaal voorzien en ze tegemoetkomen.” Binnen enkele weken had ik alles gereed en ondertussen kreeg ik alleen maar liefde, begrip en warmte over me heen.

Uiteindelijk kreeg ik een schop onder mijn kont van mijn handlezer: “Ranjita, dit kan niet langer. Jij hebt hulp nodig, anders kom je in een behoorlijk dal terecht en dan wordt het heel moeilijk om er weer uit te komen.” Dus: therapie en acupunctuur.

Het duurde even voordat ik inzag dat ik die grote investering waard was. Als zelfstandige is het soms moeilijk om het hoofd boven water te houden. Als je een burn-out hebt gehad en niet of nauwelijks werkt, heb je geen inkomen. Maar met de juiste maatregelen kom je er wel, als je maar vertrouwen hebt.

Zelfreflectie, zelfreflectie, zelfreflectie…. Leren van het verleden, om de lessen ervan toe te passen in de toekomst. Ik gebruik de huidige tijd om meer lucht te creëren, vrij te bewegen en mezelf te zijn. Ik ga ervoor!

Shri Rama is een van de weinige avatara’s die op aarde leefde zonder magische krachten te gebruiken. Hij werd geboren als een gewone jongen en leefde als een normaal mens (voor zover dat uiteraard kon, aangezien hij in een koningshuis werd geboren).

Het bijzondere aan zijn levensverhaal vind ik zijn enorme compassie en de manier waarop hij elke moeilijkheid trotseert met moed en positiviteit. Hij vervulde zijn verschillende plichten als geen ander en trotseerde ook moeilijke keuzes die hij in crisissituaties moest maken.

Shri Rama wordt dan ook niet voor niets gezien als het ideaalbeeld van de mens. Dharma, de natuurlijke plichten, boven alles, tezamen met een overdosis compassie en positiviteit. Geen schaamte om als oudste prins verbannen te worden naar het woud. Geen vies gevoel bij het eten van de afgegeten bessen van Shabari…

Zelfs na het doden van de demonenkoning Ravana besloot hij boetedoening te beoefenen voor het doden van een wijs persoon, omdat hij erkende dat Ravana niet alleen een demon was maar ook een enorme Shiva bhakta (toegewijde) met veel wijsheid in zich.

Laten we de Shri Rama in onszelf ontwaken en tot uiting brengen in ons dagelijkse leven, zodat wij zijn kwaliteiten niet alleen op de dag van Ramanavami herdenken, maar op elke dag van ons leven.

Ik wens jullie en jullie dierbaren een zeer gezegende Ramanavami toe.

Ramanavami aanbieding

Als traktatie op deze mooie Ramanavami heb ik een speciale kortingsaanbieding ingesteld voor de online cursus Vedische Astrologie. Als je je uiterlijk aanstaande dinsdag (7 april, Hanuman Jayanti) inschrijft voor de cursus, kun je hiervan gebruikmaken. Voor meer informatie en aanmeldingen, bezoek de website: https://academy.hindoedharma.nl/cursus-va/

Er gaan berichten rond waarin wordt gezegd dat volgens de vedische astrologie 31 maart een cruciale datum is. Ik krijg hier veel vragen over, dus besloot ik hier een uitgebreide post over te maken.

Eigenlijk gaat het om een astrologische situatie die vandaag (30 maart) al van start is gegaan, omdat Brihaspati/Jupiter zich heeft verplaatst naar Makara/Steenbok.

Er zijn een paar zaken aan de hand:

1. Mars-Saturnus conjunctie

Zowel Mars als Saturnus staat sterk in Steenbok, omdat Mars hier geëxalteerd is en Saturnus in eigen teken staat.

De Mars-Saturnus combinatie duidt doorgaans op frustratie, vooruitgang via hollen en stilstaan en een situatie waarin personen bereid zijn alles te doen, zich uit de naad te werken en soms door een beetje onethisch te zijn om het doel te bereiken.

Deze combinatie was al sinds eerder in maart aanwezig. Je ziet dat vele landen in deze periode wereldwijd allerlei maatregelen hebben genomen die de vrijheid van de burgers beperken, zoals verplichte quarantaines, beperkingen op boodschappen, lockdowns e.d. Alles wordt op alles gezet om verdere verspreiding van het virus te voorkomen en ondertussen staan vele personen onder enorme druk (geëxalteerde Mars: enorm veel energie erin steken + Saturnus in eigen teken: hard werken, harde grenzen stellen, zeer groot verantwoordelijkheidsgevoel).

In deze periode zie je ook dat veel mensen letterlijk en figuurlijk omvallen. Zo stortte Bruno Bruins, de voormalig Minister voor Medische Zorg, in tijdens een kamerdebat en heeft een Duitse deelstaatminister van financiën vermoedelijk zelfmoord gepleegd omdat hij de druk niet zou hebben aangekund.

De verwachting is dat vanaf eind april/begin mei het ‘hollen’ en de paniek minder zullen worden en de rust voor een belangrijk deel zal terugkeren, omdat Mars dan verder gaat naar een ander teken terwijl Saturnus op dezelfde plek blijft staan.

2. Mars-Saturnus planetaire oorlog

Mars en Saturnus staan minder dan 1 graad van elkaar verwijderd. Dat duidt op een wrijving tussen beide planeten, wat we in de vedische astrologie een planetaire oorlog noemen.

Het is heel goed mogelijk dat dit duidt op een (tijdelijke) tragedie. Misschien een plotselinge piek in het aantal besmettingen en/of doden, rare hazensprongen van de regering, een klap op het gebied van economie of een instorting op de aandelenmarkt…

3. Jupiter-Mars-Saturnus conjunctie

Jupiter, Mars en Saturnus staan nu in hetzelfde teken (Steenbok) en zeer dicht op elkaar. Sommige vedisch astrologen beweren dat deze grote combinatie nu na 793 jaar voor het eerst weer is ontstaan. Zij geven aan dat dit uniek is en duidt op iets groots.

Jupiter en Saturnus zijn twee tegenpolen en Jupiter staat nu in het teken van Saturnus. Jupiter staat hier zwak. Ook al wordt dit aangepast door een sterke Mars en Saturnus; het blijft een aanpassing door twee planeten die van nature eerder minder prettige effecten zullen geven dan prettige.

Tegelijkertijd is het een periode waarin optimisme, expertise en praktische & organisatorische vaardigheden worden samengebracht. Het is waarschijnlijk dat men wellicht in het begin zal botsen, maar langzaam maar zeker praktische stappen zal nemen voor een betere toekomst.

Jupiter zal pas op 29 juni terugkeren naar Boogschutter, zijn eigen teken, wat mogelijk aanduidt dat tot we die tijd er nog flink wat maatregelen kunnen verwachten. Een periode van een hoop paniek, pessimisme en ondoordachte handelingen naar een optimistische, planmatige en probleemoplossende aanpak voor een betere toekomst. Jupiter geeft het vertrouwen en Saturnus laat het gebeuren. Let wel, Saturnus is de langzaamste planeet en het kan dus lange tijd duren voordat zaken weer zijn opgebouwd. (Met de nodige klappen door de posities van Rahu en Ketu in hun eigen nakshatra’s en met de meeste graha’s tussen hen in geklemd)

In de tussentijd kunnen we een gunstige verandering verwachten vanaf 14 april, wanneer Surya naar zijn exaltatiepunt gaat. Dit kan aanduiden dat de situatie dan meer onder controle zal zijn.

4. Kaalsarpa dosha

Sinds twee weken is er sprake van een kaalsarpa dosha, een periode waarin de 7 hemellichamen in de greep zijn van Rahu en Ketu (twee helften van een demon), beiden geplaatst in hun eigen nakshatra, dezelfde nakshatra’s als ten tijde van de aanslagen van 9/11 in New York.

Er wordt verwacht dat de grote “greep” van Rahu en Ketu pas vanaf 23 september wordt losgelaten, wanneer Rahu en Ketu zich voortbewegen.

Oftewel…

Kort samengevat zitten we nu inderdaad in een cruciale periode en het is waarschijnlijk dat de komende dagen de verspreiding van het coronavirus en/of het aantal doden door het virus een hoogtepunt bereikt of over een grens heen gaat. Tegelijkertijd is er een grote dreiging voor terreur. De wereld is in deze periode het meest vatbaar voor terroristische aanslagen en onderlinge ruzies, conflicten en haat, bijvoorbeeld als het gaat om religie. Zo heeft ISIS recent een aanslag gepleegd op een gurudwar in Kabul, Afghanistan en zijn er theorieën dat China het coronavirus heeft ingezet als biowapen.

Tegelijkertijd is er licht in zicht, maar zal het nog een tijdje duren voordat het virus verdwijnt, de economie herstelt en de landen en personen zich weer kunnen richten op herstel en teruggaan naar het normale leven. Dankzij de positieve invloeden van Venus en de Maan zien we ook een paar mooie kanten aan deze crisis zitten. Denk aan het groeiende respect, de zorg voor elkaar en de positiviteit die velen terugbrengen in deze onzekere tijden.

Deze uitleg is alleen nog maar op grote lijnen. Met vedische astrologie kun je nog verder analyseren, dieper de materie induiken en uiteindelijk zelfs nagaan wat de exacte effecten zijn. De precieze invulling van het lot verschilt per land en individu. Elk land, elke organisatie, elk persoon etc. heeft een eigen lot, eigen janma kundali, subkaarten etc. en aan de hand daarvan kun je dan nauwkeurige voorspellingen doen. Je bent er een tijdje zoet mee als je alles goed en tot in details wilt nagaan.

De belangrijkste boodschap is echter dat Moeder Aarde een noodkreet afgeeft om ons wakker te schudden, zodat dharma hopelijk niet nóg verder in verval raakt. Tegelijkertijd worden we met de quarantaines en lockdowns gedwongen om letterlijk en figuurlijk naar binnen te gaan en met onszelf geconfronteerd te worden. Laten we gehoor geven aan die noodkreet, naar binnen keren en kijken hoe we meer in harmonie kunnen leven met mens, dier en milieu, hoe we ware dharma kunnen praktiseren en integreren in ons dagelijkse leven en wat voor bijdrage wij kunnen leveren aan een betere wereld.

Wereldwijd zijn er hindoes die oproepen tot massale mantrarecitatie om meer positieve vibraties in de wereld te activeren en de negatieve energie te verminderen. Dat is uiteraard een prachtige gedachte. Stiekem hoop ik dat men dit niet alleen in deze ‘moeilijke’ tijden zal doen, maar ook daarna. Ware dharma is immers iets wat je integreert in je dagelijkse leven, niet iets wat daar los van staat of wat je alleen toepast in moeilijke tijden. Het zou beter zijn als we onszelf van binnenuit zouden ontwikkelen.

Dukh mein sumiran sab kare, sukh mein kare na koi.
Jo sukh mein sumiran kare, tau dukh kaahe ko hoi. – Kabirdas

In tegenspoed bidt iedereen, in voorspoed doen ze het niet.
Hoe kan iemand die in voorspoed bidt, tegenspoed ervaren?

In zijn woede zorgde Indra ervoor dat de dorpelingen van Shri Krishna geteisterd werden door hevige storm en regenbuien. Een periode van 7 dagen en 7 nachten. Shri Krishna tilde de berg Govardhan op en beschermde zo alle mensen en dieren in de regio. Een prachtig voorbeeld van een “lockdown”, beschreven in de Bhagavad Purana.

De dorpelingen wendden zich tot Shri Krishna: Hij werd het middelpunt en door Hem alleen al te zien, werd men herinnerd aan de kwaliteiten van een harmonieus en nobel persoon. Een inspiratie voor velen en wat heeft Hij ons prachtige lessen meegegeven in zijn lila’s (speelse verhalen) en wijze woorden!

Shri Krishna had ook kunnen denken: “Ik kan hier veilig zitten met een energetisch schild om me heen; zo ben ik veilig. Laat de rest maar in moeilijkheden verkeren en sterven; zolang ík maar veilig ben.” Maar dat deed Hij niet. Niet alleen omdat Hij een neerdaling van het Goddelijke was en dus ook ontzettend veel compassie had, maar ook vooral om te laten zien dat er hogere en belangrijkere doelen zijn dan alleen onszelf.

Juist moeilijke tijden zijn ervoor bedoeld om stil te staan bij de manier waarop we leven en te kijken hoe we dat kunnen verbeteren. Hoe kunnen we hogere doelen stellen in het leven? Hoe kunnen we niet alleen voor onszelf, maar ook voor anderen een beter bestaan creëren? Hoe kunnen we zó leven, dat we onze negatieve impact op de natuur en de wereld om ons heen zoveel mogelijk beperken en toch een tevreden bestaan kunnen leiden? Hoe kunnen we onszelf ontwikkelen tot harmonieus mens in deze harde wereld?

Vandaag begint het nieuwe hindoejaar en dus ook de Chaitra Navratri.

Ik vind dit altijd een heel bijzondere periode van het jaar, want rond deze tijd (februari-maart) heb ik altijd de behoefte om sadhana te verrichten. Vooral sinds 2016 sluit ik mezelf in deze periode af van de buitenwereld om aan mezelf te werken.

Dit jaar zit ik in India en ben ik in lock down. Eigenlijk ook een soort sadhana 🙂 Simpele maaltijden worden voor mij bereid en ondertussen houd ik mezelf vooral bezig met zelfreflectie, meditatie, kirtana en mantrarecitatie. Ook ben ik bezig een nieuwe cursus Vedische Astrologie op te zetten.

Voor het eerst in lange tijd ben ik in staat mijn materiële en spirituele behoeften te combineren, en een gezonde dagroutine te creëren. Ik voel me steeds meer in balans. Voor mij voelt het alsof Moeder Natuur stevig ingrijpt om ons wijze lessen te leren. Dat biedt veel kansen voor zelfontwikkeling en die kansen pak ik graag met beide handen aan.

2020 is namelijk een jaar van enorme transitie. Volgens de vedische astrologie zijn de drie Chinese virussen (COVID-19, vogelgriep en het hantavirus), het instorten van de aandelenmarkt en de crises in de zorg, het onderwijs etc. geen toeval. Ze stonden al geschreven in het lot van de wereld, omdat het Goddelijke op een bepaald moment altijd besluit in te grijpen, om dharma te herstellen. Dat moment is nu daar.

2020 is het jaar waarin de urgentie op veel vlakken zo hoog wordt, dat we de maatschappij anders moeten inrichten. Dit proces zal jarenlang duren, omdat Shani (Saturnus) erg sterk staat. Shani staat voor verantwoordelijkheidsgevoel, commitment en hard werken, maar ook voor harde grenzen stellen, vertraging en geduld. Dat zien we nu al gebeuren, wanneer vele landen hebben besloten een (gedeeltelijk) straatverbod in te stellen, de coronacrisis maar niet lijkt op te houden en veel mensen (letterlijk) omvallen of instorten, door ziekte, (werk)druk en/of gebrek aan (geld)middelen.

Juist in dit soort moeilijkheden worden we gedwongen om ons letterlijk en figuurlijk naar binnen te keren, zodat we geconfronteerd worden met onszelf en onze nabije omgeving. Alleen dan kan er licht worden geworpen op onze blinde vlekken en alleen dan kunnen we aan de slag om onszelf verder te ontwikkelen, om bewust te worden van dharma en dit ook te herstellen in ons leven.

Zeker in combinatie met de Chaitra Navratri is dit een waardevolle periode. Het voelt net als een stukje vernietiging die plaatsvindt om ruimte te maken voor dharma en positieve ontwikkelingen in de wereld. De straten worden schoner, de lucht wordt meer zuiver, de natuur is zich aan het herstellen, op veel plaatsen komen bepaalde diersoorten ineens terug die er jarenlang niet waren geweest… Ik vind het prachtig. Tegelijkertijd vind ik de omstandigheden voor de mensen er zorgwekkend uitzien.

Hiermee rijst bij mij vooral de vraag hoe ik mijn leven kan veranderen om dharma nog meer te integreren in mijn leven, mijn negatieve invloed op de wereld (bijv. door slechte gewoontes) kan beperken en mijn bijdrage aan een betere wereld kan vergroten. Hoewel ik, net als vele anderen, materieel een grote klap ervaar (geen inkomen, nauwelijks boodschappen etc.), voel ik me gezegend met deze ervaring en vooral dit bewustzijn waarmee ik mezelf verder kan ontwikkelen.

Ik raad dan ook aan optimaal gebruik te maken van de huidige periode, zodat we onszelf kunnen transformeren in een harmonieuze en betere versie van onszelf, en een mooie basis kunnen leggen voor de toekomst.

Ik wens jou en je dierbaren een zeer gezegende Navratri toe.

Lokah samastah sukhino bhavantu.

Moge alle wezens overal gelukkig en vrij zijn en moge de gedachten, woorden en daden van ons eigen leven op een of andere manier bijdragen aan de vreugde en de vrijheid van een ieder.

Shubh Navratri!

De huidige coronacrisis brengt veel onrust en onzekerheden met zich mee. Er zijn veel vraagtekens en niemand weet hoe lang het nog zal duren. Juist in deze tijden is het nóg belangrijker om dharma (de natuurwet van moraliteit) te volgen en de aandacht naar binnen te keren. Binnen de familie, binnenshuis en binnen ons lichaam en onze geest…

Denk aan hygiëne, een eerlijke verdeling van voedsel en andere boodschappen, zorgen voor elkaar en ook voor jezelf. Probeer de reinheidsvoorschriften in acht te nemen, niet meer te consumeren dan nodig is en er ook te zijn voor mensen die het minder hebben. Ook kan het een goede gelegenheid zijn om lekker thuis te blijven en de saamhorigheid in het gezin en/of de familie te versterken c.q. herstellen.

Als het mogelijk is, neem dan je ouders en ouderen in de familie in huis en zorg goed voor ze. Als dat niet lukt, probeer dan bijvoorbeeld elke dag even een belletje te plegen (of leer ze om te videobellen via Skype of WhatsApp?), om op afstand een oogje in het zeil te houden en ook om te voorkomen dat zij in eenzaamheid zullen verkeren.

Vergeet ook zeker jezelf niet. Het kan fijn zijn om tussendoor even lekker diep in- en uit te ademen, pranayama te beoefenen, yoga asana’s te doen en lekker te mediteren en/of mantra’s te reciteren. Dat kan helpen om je weer tot jezelf te brengen of in ieder geval wat positieve energie te creëren in je omgeving. Een andere manier van me-time kan natuurlijk ook. Een leuke film, kurkuma-maskertje of lekker tekenen, schilderen, een boek lezen… Wat jij maar fijn vindt om te doen 🙂

Wellicht is het ook verstandig om veganistisch te leven. Ik weet niet in hoeverre het in Nederland al bekend is, maar ten tijde van de corona-uitbraak in China is er in de buurt daar ook een vogelgriep ontstaan. In Aziatische landen, waaronder ook India, is deze al aan het verspreiden. In Europa wordt hier naar mijn weten niet over gecommuniceerd of op geanticipeerd. Toch nemen sommige mensen al preventieve maatregelen door veganistisch te eten of in ieder geval het consumeren van gevogelte en eieren te vermijden. Je weet maar nooit…

Zomaar een paar gedachten die in me opkwamen en die ik graag met jullie wilde delen…

Heel veel liefde, gezondheid, harmonie en positiviteit toegewenst🧡

~

A.s. zondag 22 maart gaan ze in India op veel plekken van 18:00 tot 18:15 uur (Indiase tijd; 13:30 tot 13:45 uur Nederlandse tijd) AUM chanten binnenshuis, om te werken aan de individuele en collectieve (innerlijke) rust en vrede. Ik vind dit een heel mooi initiatief.

Ondertussen is in Nederland vanuit mandirs van verschillende stromingen en Hindoestaanse radiostations een initiatief genomen om a.s. zondag van 09:00 tot 09:45 uur vanuit huis de mahamrityunjaya mantra te reciteren met als doel om samen te bidden, saamhorigheid en de positieve energie te bevorderen.

Wellicht wil je meedoen?

Ook in tijden van paniek het hoofd koel houden; dat is één van de wijze lessen van dharma.

De huidige crisis i.v.m. het coronavirus is een goede test voor zelfreflectie (svadhyaya), bijvoorbeeld om te kijken hoe ver wij zijn op het pad van dharma. Hoeveel vertrouwen hebben wij nu werkelijk in dharma en Bhagvaan? Hoe toegewijd zijn wij nu werkelijk? Hoeveel bhakti en medemenselijkheid dragen we werkelijk in ons hart? Gedragen we ons ook zo vroom als we zeggen ons te gedragen? In hoeverre leven we mindful, in het hier en nu?

Het sluiten van vele wegen buiten biedt veel perspectief en kansen om de deuren in onszelf te openen, te mediteren en te reflecteren.

Hoe moeilijk de situatie ook is of lijkt en of je nu thuis zit of moet werken; probeer ieder moment terug te gaan naar het hier en nu, zodat je de rust in jezelf en het vertrouwen in dharma weer even kunt ervaren. Een paar keer diep in- en uitademen kan heel erg fijn zijn en veel innerlijke rust brengen in deze tijden van paniek.

Heel veel kracht, liefde en rust toegewenst.

Sarveshaam svastir bhavatu
Sarveshaam shaantir bhavatu
Sarveshaam poornam bhavatu
Sarveshaam mangalam bhavatu

Moge iedereen welzijn ervaren
Moge iedereen vrede ervaren
Moge iedereen voldoening ervaren
Moge iedereen voorspoed ervaren